«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ آذر ۱۸, سه‌شنبه

نوبتی هم باشد، این بار نوبت خودتان است که نرمش قهرمانانه کنید ـ بازانتشار

«غلامعلی حداد عادل، کیف بَر عُلیامُخدّره ی رژیم پیشین و هموند ”مجمع تشخیص مصلحت نظام“ کنونی با اشاره به گفته های تازه ی رییس جمهور و پافشاری بر اینکه رهبر انقلاب [همانا ”کیرِ خرِ نظام“]، سخنان موافقان پیوستن به ”یپمان پالرمو“ را تایید نکردند، درباره ی بررسی آن در مجمع گفت:
اگر رهبر انقلاب قبول می‌کردند، ما حرفی نداشتیم؛ ولی ایشان نظر ندادند بلکه به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار کردند و گفتند در این اشکالاتی که گرفته‌اند و مطالبی که می‌گویند ”امعان نظر“ کنید.»*

دنباله ی گفته های «کیرِ خرِ نظام»:
ما حرف موافقان آن پیمان را تایید نمی کنیم؛ ولی شما هم نباید هر سخنی را بر ربان آورید و ایرادهای بنی اسراییلی بگیرید. ”امعان نظر“ به معنی دوراندیشی است؛ ولی منظورمان از دوراندیشی، کش دادن ماجرا به مدت دو سه سال و اینا و دست از پا درازتر برگشتن نیست. من باب مثال، فرض کنید با ضعیفه ی خود جمع شده، کِش تنبانش را گشوده تا کار را به انجام برسانید؛ همان گشودن آن کافی است و دیگر نیازی به بیرون کشیدن آن از بند تنبان و بازی کردن با آن نیست؛ علی الخصوص، اگر چنانچه زیاده از حد آن را بکشید، هم کش پاره می شود و بستن بند تنبان را مشکل می کند و هم ممکن است به چشم تان اصابت کند و کور شوید. این راهنمایی همراه با مثال برای این بود که نوبتی هم باشد، این بار نوبت خودتان است که نرمش قهرمانانه کنید. انشاء الله با بصیرت کامل عمل نموده، اصل و فرع کار را قاتی نکنید؛ وگرنه، دشمن این بار هم کار دست مان می دهد و تا بخود بجنبیم ...

ب. الف. بزرگمهر  نهم اسپند ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/02/blog-post_28.html

* برگرفته از «خبرگزاری فارس»   نهم اسپند ماه ۱۳۹۷ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!