«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اردیبهشت ۲۲, شنبه

من ماهی بسیار لغزنده ی همین آبم و دستیابی به من به این سادگی ها نیست

می خواهید مرا دستگیر کرده به دادگاه تبهکاری های جنگی بسپارید؟ کور خوانده اید! من همینجا چندین پرونده ی پولشویی و رشوه گیری دارم که با هر پیشامد و آشوب و جنگی، گذرا هم شده بکنار نهاده می شود؛ آمریکایی ها و انگلیسی ها نیز پشت و پناهم هستند و از اینکه هر بار می توانم با ترفندی تازه، آن رهبر چُس مرده ی ایران را به جنب و جوش وادارم و بدست خودشان آتشی تازه بر پا کنم، بسیار خرسندند و درآمدهای شان از برانگیختن ناامنی و فروش جنگ ابزار افزایش چشمگیری می یابد. من ماهی بسیار لغزنده ی همین آبم و دستیابی به من به این سادگی ها نیست.

از زبان این یابوی سزاوار مرگی دردناک:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ اردی بهشت ماه ۱۴۰۳ 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!