«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اردیبهشت ۲۹, شنبه

به اندازه ای دهان مان آب افتاد که نزدیک بود در گلوی مان گیر کند ...

سلام و علیکم و رحمت الله برادر دینی! شیرینیِ انباشته در سینی که برای خوشامدگویی پیش آوردند به اندازه ای دهان مان آب افتاد که نزدیک بود در گلوی مان گیر کند و خفه شویم. از شما چه پنهان، آنچنان شیفته ی آن لبخندهای شیرین شدیم که خودمان را پاک گم کردیم. کاش می شد چند تایی شان را برای کار در سازمان نیکوکاری اسلامی به ما وام می دادید تا هنگام بازگشت همراه خود ببریم! تبارک الله احسن الخالقین! انگار از بهشت فرود آمده اند؛ یکی از دیگری مقبول تر!

از زبان آن شیخک:  ب. الف. بزرگمهر  ۲۹ اردی بهشت ماه ۱۴۰۳

پیشواز از شرکت کنندگان در همایش «روسیه - جهان اسلام» (۲۰۲۴) در فرودگاه کازان. عبدالله متوک المتوک (سمت چپ)، رایزن امیر کویت و مهتر «سازمان جهانی نیکوکاری اسلامی»

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!