«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ مرداد ۷, پنجشنبه

من یک زنم. فرزند ایرانم. نام من «کیمیا»ست

با سلام و احترام به همه کسانی که مرا هموطن خودشان می‌دانند. از راه دور به خاک خوزستان بوسه می‌زنم که هر چه داریم از همان خاک خشکیده است. اشک هایم از دیدن ویدیوهایتان بند نمی‌آمد. خواستم بگویم در برابر محبت‌ها و موج همدلی‌تان در شبکه‌های اجتماعی، همیشه سر تعظیم فرود می‌آورم. قدردان حمایت‌های ورزشکاران، هنرمندان، پیشکسوتان و مربیانی هستم که مرا یکی از خودشان می‌دانند ... سپاسگزارم از همه‌ی رسانه‌هایی که با جریان‌سازی غیراخلاقی صداوسیما همراهی نکردند. همان مردانی که سال‌هاست بلندگوی عادی‌سازی تبعیض جنسیتی شده‌اند. آخر آنها تحقیر زنان خود را در خانه کافی نمی‌دانند و در رسانه به اصطلاح ملی هم به زن ستیزی‌شان ادامه می‌دهند. من یک زنم. فرزند ایرانم. تکواندوکارم. با مبارزه بزرگ شده‌ام و به مبارزه ادامه می‌دهم. نام من «کیمیا»ست.

از «اینستاگرام» کیمیا علیزاده، تکواندوکار ایرانی که در هماوردی های المپیک ۲۰۲۰ توکیو زیر پرچم سپیدِ تیم پناهندگان در هماوردی های تکواندو همپاست، برگرفته از «اسپوتنیک»   ششم امرداد ماه ۱۴۰۰

درود بر کیمیا! پایدار و سرفراز باشی!    ب. الف. بزرگمهر   هفتم امرداد ماه ۱۴۰۰

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!