«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ تیر ۱۴, دوشنبه

آنكه همه او را نفرين كنند

چند فرنامِ پیشکشی به نمایندگی از جاودانه عُبید زاکانی به دژخیم مادربخطایی که چندی پیش، کشتار بیمانند تاریخی گروه بسیار بزرگی از زندانیان سیاسی و از آن میان، نوگلان تازه شکفته ی ایران زمین را پشتیبانی از «حقوق مردم و امنیت جامعه» جا زد و در گستاخی و فرومایگی روی «کیر خر نظام خرموش پرور» را سپید نمود:
«اگر یک دادستان از حقوق مردم و امنیت جامعه دفاع می‌کند، او باید مورد تقدیر و تشویق قرار بگیرد. افتخارم این است که در کسوت دادستان هرجا که بودم دفاع از امنیت و آسایش کرده‌ام.»

القاضي ابراهیم الرییسی: آنكه همه او را نفرين كنند.

القاضي ابراهیم الرییسی: ميخ در گل

البدمعامله : القاضي ابراهیم الرییسی

العزرائيل : القاضي ابراهیم الرییسی با برادران دژخیمی دیگر

با پوزش از روان جاودانه عُبید زاکانی برای آلوده کردنِ ریشخندهای وی با نام این مادربخطای فرومایه.   ب. الف. بزرگمهر   ۱۴ تیر ماه ۱۴۰۰

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!