«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۷, چهارشنبه

دستت را بدهی تا آرنج بالا رفته به شانه و گردنت خواهند رسید

به این لات حرامزاده و همپالکی هایش دستت را بدهی، در چشم بهم زدنی تا آرنج بالا رفته به شانه و گردنت خواهند رسید.۱ دوالپایی بیم برانگیزتر از دوالپای افسانه ای که تنها سواری نمی گیرد؛ بدتر از آنچه بر سر ایران و ایرانی آوردید را بر سرتان آورده، خون تان را می مکد و ایران را نیز بدتر از آنچه بر سرِ کشور پاره تن مان: افغانستان آوردند، جولانگاه خود خواهد نمود. می بینید دزدان حرامزاده، گرامی میهن مان را به کجا کشانده اید؟ اینجا توده ی مردم را به هر بهانه ای سرکوب کرده، بهترین فرزندان شان را به چوبه ی دار می سپارید و آنجا به کون بوس۲ لات بی همه چیز «یانکی» مُشَرَّف شده، سگ شان را هم سلام می گویید.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

پی نوشت:

۱ ـ «... نه از دیدگاه حقوقی و نه از هر دیدگاه و سویه ای دیگر، کشورمان نمی بایستی به چنان گفتگوهایی فراقانونی و پیمان هایی ده ها برابر ننگین تر از «ترکمانچای» تن می داد؛ چه برسد به آنکه خود در آن پیشگام شود! ... آماج امپریالیست ها از همان نخست، خود ایران با همه ی دستاوردها و داشته هایش بود و همچنان هست؛ و آن ها چنانچه بتوانند و این گمانه با بدیده گرفتن هستی رژیمی پلید که بارها زیر بار زور دشمنان راستین ایران، کمر خم نموده، افزایش نیز یافته، بیم بباد رفتن همه چیز و پیاده شدن آنچه «الگوی لیبی» خوانده می شود [را] بیش از هر زمان دیگری است.»

برگرفته از یادداشتِ «نکته ای برجسته پیرامون چرایی گفتگوی جداگانه با آن چند کشور درباره ی چالش های هسته ای»  ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/05/blog-post_3.html

۲ ـ ترامپ گفت: «من به شما می‌گویم؛ این کشورها ما را فرامی خوانند؛ کونم را ماچ می‌ کنند. آنها برای سوداگری با ما جان می دهند:
«خواهشمندم؛ خواهشمندم آقا سازشی بکنیم. من هر کاری انجام خواهم داد؛ هر کاری [که بخواهید] می کنم آقا.» برگرفته از «آرتی»   ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۴

بنگرید به یادداشتِ «من هم چشم دیدن دَک و پوزِ این جانور جنجالی را ندارم»  ب. الف. بزرگمهر  ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/04/blog-post_32.html  

***

دونالد ترامپ [بخوان: لات بی همه چیز «یانکی»]، روز سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت، در آیین سوگند استیو ویتکاف، نماینده ویژه اش در چالش های خاورمیانه که در «کاخ سپید» [بخوان: کاخ روسیاه] برگزار شد، با اشاره به گفتگوها با رژیمِ خرموش پرور فرمانروا بر ایران گفت که «آن‌ها جنگ ابزار هسته‌ای نخواهند داشت.»

او در گفتگویی رسانه ای با خبرنگاران گفت: «این براستی زمانی پرآشوب است. من به شما می‌گویم، برای ایران و برای کشورشان، این زمان بسیار برجسته ای برای ایران است. این برجسته ترین زمان در تاریخ ایران، برای ایران است و امیدوارم آن‌ها آنچه که درست است را انجام دهند.»

مهتر ‌جمهور آمریکا [بخوان: یانکی ها] بر این نکته پا فشرد که: «من دوست دارم یک پیمان همزیستی آشتی جویانه، یک یک پیمان همزیستی آشتی جویانه ی نیرومند ببینم ... ما می‌خواهیم [ایران] کشوری کامیاب باشد. نمی‌خواهیم کاری انجام دهیم که جلوی آن را بگیرد.»

لات بی همه چیز «یانکی» افزود: «آن‌ها نمی‌توانند جنگ ابزار هسته‌ای داشته باشند و اگر راه دیگری را برگزینند، بسیار آزاردهنده خواهد بود؛ و این کاری است که ما نمی‌خواهیم انجام دهیم؛ ولی چاره‌ای نداریم

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۱۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!