نه جانِ دلِ برادر! همینجوری «زمینه ... برای خیزش‌های
اجتماعی و قیام مردمی»* فراهم نمی شود؛ به
مرگ و خودکشی و بلاهای جانمان سوز دیگر چرا! «صدای اعتراض تبدیل به فریاد تغییر»* نیز نمی تواند سال ها درجا زده، فرازی دیگر نیابد؛ چنان فرازی نیازمند
دستِ کمی از سازماندهی آگاهانه و خوب سمتگیری شده ی توده های مردم در سازمان های
رستایی ـ سیاسی خویش است:
از تو روشنفکر جاخوش کرده در جایی حرکت؛ از پرومته برکت!
ب. الف. بزرگمهر ۲۱ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴
* بحران تورم در ایران
در حالی که صندوق بین‌المللی پول (IMF) نرخ تورم ایران در سال جاری میلادی را ۳۸.۳ درصد برآورد کرده و آن را بالاترین نرخ تورم در میان کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) دانسته، ایران به‌عنوان یک مورد بحرانی و استثنایی در منطقه مطرح شده است. این در حالی است که اکثر کشورهای منطقه با تورمی زیر ۷ درصد روبه‌رو هستند.
در بستر چنین بحران اقتصادی، بیشترین فشار بر دوش اقشار تحت ستم جامعه مانند بیکاران، حاشیه‌نشینان و بی‌ثبات‌کاران است که هر روز بیشتر در گرداب گرانی، کاهش قدرت خرید، اجاره‌نشینی و فقر فرو می‌روند. همزمان، سرمایه‌داران متصل به ساختار قدرت با رانت‌های حکومتی زالووار به فربهی خود ادامه می‌دهند و شکاف طبقاتی را عمیق‌تر می‌سازند.
این نابرابری‌های شدید، فساد ساختاری و فروپاشی معیشت عمومی، نه تنها باعث بی‌اعتمادی گسترده به نهادهای حکومتی شده بلکه زمینه را برای خیزش‌های اجتماعی و قیام مردمی فراهم کرده است؛ زیرا وقتی فشار اقتصادی از آستانه تحمل فراتر می‌رود، صدای اعتراض تبدیل به فریاد تغییر می‌شود.
برگرفته از «تلگرام» ۲۰ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این نیمچه یادداشت نداشتم. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر