«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ خرداد ۸, پنجشنبه

بیانیه‌ باهمادِ سازمان های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران در هفتمین روز دست از کار کشیدن

بنام خدا

بیانیه‌ اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران

هفتمین روز اعتصاب سراسری کامیونداران

صدای ما اکنون در سراسر ایران پیچیده است!

امروز، هفتمین روز از اعتصاب سراسری کامیونداران با اتحاد در بیش از ۱۳۵ شهر سپری شد.

این اتحاد و همبستگی، دیگر تنها صدای یک قشر نیست؛ بلکه پژواک خواسته‌های به‌حق هزاران انسان زحمت‌کش است.

امروز، نیسان‌داران نیشابور نیز با پیوستن به اعتصاب کامیونداران به این خیزش جمعی جان تازه‌ای بخشیدند. از پیوستن آنها با افتخار استقبال می‌کنیم و از تمام نیسان‌داران دیگر شهرها دعوت می‌کنیم که به ما بپیوندند؛ چرا که درد ما یکی‌ست و راه‌مان نیز یکی‌ست: احقاق حق، کرامت، امنیت و عدالت.

با وجود تمام فشارها، ما همچنان ایستاده‌ایم. اما جای تأسف است که در استان‌های مختلف از جمله:
اصفهان، هرمزگان، فارس، کرمانشاه، گیلانغرب، اردبیل، و خوزستان چندین راننده زحمت‌کش را تنها به جرم مطالبه حقوق قانونی‌شان، بازداشت کرده‌اند.

ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی رانندگان بازداشت‌شده هستیم.

تا زمانی که همکاران ما در بند هستند، هیچکدام از ما آزاد نیست.

رضا رستمی، ریاست کانون حمل و نقل کالای کشور و رئیس «اتاق بازرگانی» امروز به بخشی از حقوق کامیونداران اذعان نموده و گفت تا ۲۰ خرداد به موضوع بیمه و سه نرخی کردن سوخت و موضوع پرداخت کرایه‌ها و همچنین مساله «تُن بر کیلومتر» بررسی و از اول تیر ۱۴۰۴ آنها را اجرایی می‌کنیم؛ ما می‌گوییم: این موارد بخشی از خواسته‌های ماست و بایستی به تمامی خواسته‌ها پاسخ داده شده و تضمین اجرایی داشته باشد.

«اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران»

۷ خرداد ماه ۱۴۰۴

برجسته نمایی های بوم، همه جا از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!