«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۹, دوشنبه

بازی در نیاور و بهانه ی بیجا نتراش ملیجک!

بازی در نیاور و بهانه ی بیجا نتراش ملیجک!* لب تر کنی، توده های مردم و نیز آگاهان و کنشگرانِ بی آلایش سیاسی در هر شهر و سامان ایران، بیش ترین آن ها را نشانت خواهند داد؛ دسترسی به داده ها و آگاهی های باریک، بیگمان کمک بسیار خوبی است؛ ولی بدون آن ها نیز می توان به بسیاری از نهفته ها پی برد و سپس با سربلندی گفت: «ما می توانیم ...» ولی تو مانند پیشینیان خود در چنین جایگاهی، بهانه می تراشی و می کوشی ناتوانی و نابکاری گسترده ی ریشه دارِ "نظام"ی بی سر و سامان که خودت و خیمه و خرگاهت نیز بخشی از آنی را ماسمالی کنی. گورت را گم کن ملیجک بیکاره!

نیازی به آوردن نمونه نبود؛ ولی تنها برای اینکه بدانی و برخی گیج و گاگول های پیرامونت نیز دریابند تا چه اندازه نابکار و نیرنگبازی، نمونه ای از کار خودم در گذشته ای دور را می آورم:
انگار که زمین شناس یا نخشه برداری و با همه ی ابزارهای بایسته از «ژالون» گرفته تا «تئودولیت» و اینا بزبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور» به جایی دور برای آمایش نخشه ی زمین شناسی یا «توپوگرافی» آن رهسپار شده و درست وختی که در روز نخست کاری، ابزارها را برای انجام کار بازرسی و بررسی می کنی، درمی یابی که برجسته ترین آن ها «تئودولیت» به هر شَوَندی از کار افتاده یا درست کار نمی کند؛ چکار خواهی نمود؟ راه دور و دراز رفته را با همه ی گروهت، دست از پا درازتر بازمی گردی و می گویی: نشد؟ یا آنکه با پیش پا افتاده ترین ابزارها («آلتی متر» و مترهای چرمی بلندِ دست کم ۵۰ متری ویژه ی کار روی زمین و «قطب نمای ویژه») که همراه داری و باید همراه داشته باشی، دستکم نخشه ای با باریک بینی (دقت) پذیرفتنی و به هر رو، بسیار بارک تر از «کروکی»، فراهم نموده و همزمان، دستگاه آسیب دیده را برای بازیابی و پیگیری کار بجایی بفرستی؟

می بینی ملیجک تبهکار که بسی بیش از آن آخوند پفیوز امنیتی: «حسنِ روحانی شده در حجره های تنگ و تاریک حوزه ها»، نیرنگباز و فرومایه ای؟! کار نشد ندارد؛ اگر بخواهی، می توانی! برداشت ناروا نیز نشود؛ آماج سخن، ریدن به تنبانت نیست که بیگمان می توانی و تاکنون آن را نشان داده ای.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴  

* مسعود پزشکیان در آئین افتتاح طرح‌های بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات همزمان با روز جهانی ارتباطات با بیان اینکه برای ساختن کشور و آینده در حوزه های مختلف نیازمند اطلاعات و داده های درست و دقیق هستیم، گفت: بی تردید مدیریت کشور بدون اطلاعات و داده موجب سرگردانی و عقب ماندگی است.

ـ رئیس جمهور با تاکید بر ضرورت مدیریت براساس داده و اطلاعات درست، اظهار داشت: رانت، رشوه و قاچاق برای این اتفاق می‌افتد که داده و اطلاعات درست و دقیق نداریم و نمی‌توانیم روند امور را نظارت و رصد کنیم. اگر می‌خواهیم مشکلات را حل کنیم باید داده داشته باشیم. مثلا برخی اوقات اعلام می کنند در یک بانک مقدار زیادی پول گم شده است، این تناقض‌ برای این است که داده نیست، وگرنه پول گم نمی شود.

ـ رئیس جمهور تأکید کرد: اگر کد زمین و کاداستر را داشته باشیم، زمین خواری و کوه خواری اتفاق نمی افتد. همه اینها به خاطر نبودن داده و اطلاعات است. اگر اطلاعات درست باشد در دنیایی که ما زندگی می کنیم هیچ چیز گم نمی شود.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  ۲۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!