«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۸, یکشنبه

آنچه ملیجک چاچولباز پیش تر بر زبان آورده بود، اینک روشن تر از همیشه چشم را می آزارد

ملیجک چاچولباز، کم و بیش در همان آغاز کارِ «کارپردازی خیمه و خرگاه نظام» به بهانه ی بهره وری از فن آوری های نوین از آن میان، گفته بود:
«... با تکنولوژی‌هایی که وجود دارد بهترین روش را  در خانه می‌شود آموزش داد ... همین کار را هم می توانیم در بهداشت و درمان اجرا کنیم، در حال صحبت با  وزارت بهداشت درمان هستیم که چیکار کنیم مردم درد و رنج بیماری نداشته باشند »۱

... و من در همان بند نخست یادداشتی که یرگرفته ی بالا را نیز دربردارد، گویی در پاسخ وی نوشتم:
«جداگانگی سترگی است میان نگرش و رویکردی بسود توده های مردم با نگرش و رویکرد رژیمی ضد خلقی، ضد کارگر و ضد زندگی که با گام هایی شتابان و روزبروز آماجمندانه تر از بهره کشی مرگبار کارگران و زحمتکشان نیز پا فراتر نهاده بسوی تاراندن شان از کار و بار و از پای انداختن شان گرایش می یابد.»۲

در یادداشت زیر، بهانه کمبود برق است۳ و می تواند هر بار، بسته به زمان و جای آن، بهانه ای دیگر باشد؛ ولی بنیاد همه ی اینگونه بهانه تراشیدن ها یکی است:
بیکار نمودن، خانه نشین کردن و تاراندن هزاران هزار تن از کارگران و دیگر زحمتکشان پیرامون آن که همگی شان موی دماغ رژیمی پوشالی و بی در و پیکر در اختسادگونه ای است که «انبارداری و پخش کالاها» در سامان پیرامون ایران،۴  برجسته ترین کاریای آن است و چندان نیازی به کارخانه و شمار انبوهی از کارگران فنی ندارد.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

پی نوشت:

۱ ـ برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  ۲۰ دی ماه ۱۴۰۳

۲ ـ بنگرید به یادداشتِ «دو نگرش و رویکرد رویارو با یکدیگر»  ب. الف. بزرگمهر   ششم بهمن ماه ۱۴۰۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/01/blog-post_99.html

۳ ـ بیرون راندن ۴۰ تن از کارگران «فولاد آریا» در اردستان به شَوَندِ بریده شدن های پی در پی برق

اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارخانه فولادِ آریا در اردستان، ۴۰ نفر از کارگران خود را به دلیل بحران برق اخراج کرد.

به گزارش ایسنا در پی این اخراج ها یکی از کارگران گفته است: روز گذشته مدیر کارخانه گفت از فردا سر کار نیایید! من مشکل برق دارم و نمی‌توانم حقوق بدهم.

 مدیر این کارخانه نیز به ایسنا گفته است:  اداره برق اعلام کرده اگر مصرف برق‌تان از پنج مگاوات بیشتر شود، اتوماتیک برق کارخانه را قطع می‌کنیم. در صورتی که مصرف برق ما ۲۲ مگاوات است. اگر قرار باشد مصرف برق کارخانه این مقدار کاهش پیدا کند، ما باید بسیاری از قسمت‌ها را تعطیل و تعدیل نیرو داشته باشیم. وی با بیان این‌که اکنون ۱۷۰ نفر نیروی دیگر در کارخانه باقی مانده‌اند و اگر نتوانیم حقوق کارگران را بدهیم، مجبور هستیم باز هم تعدیل نیرو داشته باشیم، می‌گوید: شش ماه به دلیل محدودیت در گاز و برق، تولید کارخانه به یک‌پنجم رسید و باز هم تمام حق و حقوق نیروها را دادیم، اما بیش‌از این نمی‌توانیم شرایط بی‌برقی را تحمل کنیم.

برگرفته از «تلگرام»   ۲۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

۴ ـ بنگرید به یادداشتِ «به ولایت انباشت و پخش خوش آمدید! خانه ی خودتان است ...»  ب. الف. بزرگمهر   ۱۰ فروردین ماه ۱۴۰۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/03/blog-post_56.html

... و همچنین:

«فرآوری کالاها از نفت و گاز گرفته تا سایر کالاها با ما، انبارداری و کارپردازی شان با شما! بدین سان، وخت بیش تری برای خواندن نمازهای از جان و دل برای الله و باد زدنِ تخم های تان خواهید داشت.»

برگرفته از یادداشتِ «فرآوری کالاها با ما، انبارداری و کارپردازی با شما»  ب. الف. بزرگمهر   پنجم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/04/blog-post_116.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!