«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۵, پنجشنبه

نباید در برابر اهریمنی ترین نیروهای جهان گامی دیگر به واپس نشست

این فشرده ای از هستینگی ماجرایی است که رخ می دهد (زیرنویس پرتور پیوست)؛ نمایشی چندش آور از باند نازی های هوادار «باندرا» به یاری «لندن» و «پاریس» و بی هیچ گمان و گفتگو: «واشنگتن» در پشت پرده ای پاره پوره که شاخ های گاومیشِ تمرگیده در آنسوی اَبردریای اَتلس و چشم براه زمان شاخ زدن به روسیه را بروشنی می توان دید. همه ی این جانوران ددمنش بویژه به «کریمه» چشم دوخته اند که هم از دیدگاه راهبردی (تاکتیکی) و هم از دیدگاه دوربردی (استراتژیکی)، بچنگ آوردن آن نخشی برجسته و هموار کننده برای دورخیزهای آینده به ژرفای روسیه داشته، بر روی آن ـ از زبان مزدور دست پرورده شان: توله سگی پلید به نام «زلنسکی» ـ کانونمند شده اند.

به ریز و شپش گفتگوهایی از دید من، بی هیچگونه برآیندی درخور و پایدار نپرداخته و نمی پردازم؛ زیرا با تراز راستین کنونی نیروها بویژه در چارچوب جهانی آن، بدرستی آشنا نیستم؛ تنها بر یک نکته ی از دید من بنیادین، انگشت نهاده بر آن پا می فشارم:
روسیه نباید در برابر اهریمنی ترین نیروهای جهان گامی دیگر به واپس نشسته و آن را «حُسن نیّت» جا بزند! چنین کاری که در خوش بینانه ترین برخورد به پنهان کردن آت و آشغال جارو شده به زیر فرش می ماند، پیش و بیش از هر چیز دیگری، خودفریبی است.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۵ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!