«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۶, جمعه

گُل میخِ رَجَب تَپّه در آن گفتگوی ریشخندآمیزِ چه نخشی بر دوش دارد؟

این هم «گُل میخِ»* رَجَب تَپّه که روشن نیست در آن گفتگوی ریشخندآمیزِ سر هم بندی شده از سوی «یانکی» ها میان گروهبندی فرستاده شده از سوی نیمچه تزار روسی با گروهبندی مزدورِ «باند نازی ها» در آن تکه سرزمین برجای مانده از «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» چه نخشی بر دوش دارد.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۶ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

* میخ بزرگ ویژه ی آخور، خرگاه و نیز خیمه و خرگاه رژیمی پوشالی و سزاوار سرنگونی ایران بربادده

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!