«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۸, پنجشنبه

حتا خدا هم نمی تواند هستینگی نامی تاریخی را نادیده بگیرد

کودنی، نادانی و گستاخی سرشتی وی از همان نخست، حتا پیش از آغاز دور پیشینِ مهتری جمهوری اش برایم روشن بود؛ ولی این بار این کودنِ نادان که نه از رهبری در مانش گسترده ی آن در این یا آن زمینه چیزی درمی یابد و گواه آن، کارنامه ای انباشته از جار و جنجال و زیانکاری است، نه از هنر و ادبیات و سیاست و اختساد و کم و بیش هر چیزی دیگر، اندوخته ای هر چند ناچیز در انبان خود دارد و به همین شوندها، حتا چند گزاره ی هماوند با یکدیگر را نمی تواند درست و پیوسته بر زبان آوَرَد، پای گستاخانه ی خود را بسیار فراتر از پیش نهاده و درباره ی شاخاب پارس، چنین شِکری خورده است:
«قرار است نشستی درباره ی جُستار نام شاخابِ پارس در گواهی های آیینمند ꞌایالات متحدꞌ برگزار کنم و سپس دستور آن را خواهم داد.»۱

با خود می اندیشم: حتا خدا هم نمی تواند هستینگی نامی تاریخی را نادیده بگیرد و کسی که به چنین کاری دست می یازد، دستِ بالا گوش های دراز خود را نشان می دهد.۲

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

پی نوشت:

۱ ـ رییس ‌جمهور آمریکا گفت که قرار است نشستی دربارهٔ موضوع نام خلیج فارس در مدارک رسمی ایالات متحده برگزار کند و سپس تصمیم خواهد گرفت.»

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»   ۱۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

۲ ـ امیدوارم نابجا برداشت نشود؛ من نه تنها آدمی ملی گرا نیستم که به شوندهای دانشورانه با چنین پدیده ای که فرآورده و دستپخت سازند سرمایه داری است و در روند رویش و ژرفش خود به «نازیسم»، «فاشیسم»، «سیهونیسم»، «بنیادگرایی اسلامی» برای بازگشت به ارواحِ مشک شان: «اسلام ناب محمدی» و نمونه های تاریخی دیگری، دگردیسیده و می دیسد و از آن میان، «خودی» و «ناخودی» و «نُخبه» و «پَخمه» و نابرابری و نژادپرستی می آفریند، رزمیده و می رزمم. در اینجا و در هر باره ای اینچنین، سخن بر سرِ هستینگی های به تاریخ پیوسته و نخش شده بر پیشانی آدمی برای همیشه است.  ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!