«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۱, پنجشنبه

جنبش رو به ژرفش توده ای ایران، نُخته ی سربسری را پشت سر نهاده و رویین تن می شود

کاربرد ناجوانمردانه ترین زور و فشار به رویین تنی بیش از پیش جنبش انجامیده، بر تراز آگاهی، توان سازمانیابی و سمتگیری طبقاتی آن می افزاید

خرموش های دزد اسلام پیشه، این فرآورده های «همایش امپریالیستی گوادالوپ» برای خزیدن زیر پوست انقلاب سترگی دادخواهانه و دزدیدن آن از توده های مردمی که انقلاب روی دوش آن ها به پیروزی رسید، این بار نیز چون کم و بیش همیشه، چاره ای جز رویارویی سرراست با کارگران و دیگر زحمتکشان پیرامون آن که از آن میان، برای بزرگداشت «روز جهانی کارگر» و «روز آموزگار» پای در میدان نهاده اند، نیافته، زبان زور و چوب و گرز و اینا را بکار گرفتند. آنچه آن ها نمی دانند و به شَوَندِ کوته بینیِ سرشتی شان که جلوتر از بینی خود را نمی توانند ببینند، این نکته ی شایان درنگ و خرسند کننده است که جنبش رو به ژرفش توده ای ایران آشکارا از نُخته (نقطه) ای سربسری پا فراتر نهاده و در برابر زور و فشار واپس نخواهد نشست؛ جنبشی که دیگر نه تنها سرکوب شدنی نیست که کاربرد ناجوانمردانه ترین زور و فشار از سوی گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان، ناساز با آنچه آن ها می پندارند، تنها و تنها به رویین تنی بیش از پیش جنبش انجامیده، بر تراز آگاهی، توان سازمانیابی و سمتگیری طبقاتی آن می افزاید.

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!