«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ خرداد ۹, پنجشنبه

زین پس، در نیایش های آدینه از میمون سود برده شود

من نیز به نمایندگی از سوی مردم ایران پیشنهاد می کنم، زین پس در نیایش های آدینه بجای "امام" هایی اینچنین نادان و کودن از گونه های میمون (شامپانزه، گوریل، بوزینه، اَنتَر و ..) سود برده شود. من جداگانگی چندان بزرگی میان آن ها با این ها نه تنها نمی بینم که می پندارم بهره وری از میمون ها سودمندی های ویژه ی خود را نیز دارد:
نخست آنکه نیازمند سال ها آنچه آموزش حوزوی خوانده می شود، نیستند؛ تنها همین بس که هر کدام از سوی اَنتَربازی کارکشته، در بازه ی زمانی کوتاه اندکی آموزش صدا و اینا ببینند و بجای شمشیر یا تفنگ هم می توان چوبدستی بدست شان داد که مُقلّدینِ نمازخوان را بیش از آن نیاز نباشد و بیم از دست دادن جان در پی شلیک الله بختکی میمون نیز در کار نخواهد بود؛ و
دوم با آنکه میمون ها رویهمرفته جانورانی پرخورند، در شکمبارگی به هیچ رو به پای آخوندها نمی رسند.

از این ها گذشته، مگر زمینه های پیوند با بزبان کژدم گزیده تان: «وصلت» با «شیطان بزرگ» فراهم نمی شود؟ و مگر قرار نیست این بار چهار دست و پا به حضور جناب اقای ترامپ شرفیاب شوید؟ خوب، همین نیز به نوبه ی خود بهانه ی خوبی برای آماده نمودن گله ای از میمون ها برای پیشواز و همراهی و اینا خواهد بود. افزون بر آنکه در دوره ی خلیفه گری یزید نیز سود بردن از میمون، آزمون خوبی در این زمینه و زمینه های دیگر پشت سر نهاده است (بنگرید به گزارش دوم در پایین همین یادداشت).

ب. الف. بزرگمهر  نهم خرداد ماه ۱۳۹۸

زیرنویس تصویر:
«در برخی برنامه‌های صداوسیما می‌توان بجای استفاده از بانوان از گویندگان مرد استفاده کرد. لازم نیست حتماً یک خانم، گوینده و مجری برنامه باشد». خرس مشهدی: احمد علم الهدی

***

امام جمعه مشهد: صداوسیما به جای زنان از گوینده مرد استفاده کند

احمد علم‌الهدی، نماینده ولی فقیه و امام جمعه مشهد، روز پنجشنبه خواستار آن شد که رادیو و تلویزیون حکومتی جمهوری اسلامی از گوینده مرد به جای زنان استفاده کند.

بر اساس گزارش خبرگزاری ایرنا، وی افزود که «در برخی برنامه‌های صداوسیما می‌توان به جای استفاده از بانوان از گویندگان مرد استفاده کرد. لازم نیست حتماً یک خانم، گوینده و مجری برنامه باشد».

علم‌الهدی می‌گوید «حجاب، واجب شرعی است» و گفته که «متأسفانه گاه حتی در خانواده‌های به ظاهر متدین هم حجاب و عفاف به درستی رعایت نمی‌شود».

مقام‌ها و امامان جمعه حکومتی در جمهوری اسلامی همزمان با گرم شدن هوا موضوع پوشش زنان و حتی مردان جوان را به باد انتقاد گرفته و آن را نشانه «بی‌بندوباری» و «رواج بی‌عفتی» می‌دانند.

با آغاز فصل تابستان موج برخورد با افراد موسوم «بی‌حجاب» از سوی ماموران نیروی انتظامی شدت می‌گیرد که بعضا با حبس و جریمه‌ نقدی افراد بازداشتی همراه می‌شود.

برگرفته از «خبرخوان» تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  نهم خرداد ماه ۱۳۹۸ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.   ب. الف. بزرگمهر)

***

شرکت هفتاد هزار تن برای همراهی لاشه ی میمون یزید!

به گزارش «شیعه آنلاین»، یکی از کاربران در جستاری که برای ما فرستاده، نوشته بود:
در دستگاه خلافت اسلامى و جانشینى پیامبر اسلام (ص)، مردى که جایگاه خلافت را به چنگ آورده بود و ”یزید بن معاویه“ نام داشت.

«یزید» میمونى داشت که به او «أبو قیس» مى گفتند. این میمون را در مجلس میگسارى خود مى برد؛ براى او تشکى مى انداخت و او را مى نشانید. همچنین او را بر گرده ی ماچه خرى که براى مسابقه و اسب دوانى تربیت شده بود، سوار مى کرد؛ زین و لگام بر گرده ی آن ماچه خر مى بستند و این میمون را بر او سوار مى کردند و با اسب ها به اسب دوانى و مسابقه مى بردند.

در یکى از روزها «أبو قیس» مسابقه را برد. بر تن این میمون، جامه و ردایى از حریر سرخ و زرد پوشانده و دامن ها را به کمرش زده بودند و بر سر او کلاهى نهاده بودند که نقش هاى درشت داشت و به رنگ هاى گوناگون آراسته شده بود.

روزی به «یزید» خبر دادند که یکی از صحابه پیامبر (ص) از جهان رفته است. «یزید» گفت:
«خداوند لعنتش کند؛ ببرید او را بخاک بسپارید»؛ ولی هنگامی که میمون «یزید» مُرد، دستور داد تا همه ی سران ولایت را گرد آورند و بر بنیاد آنچه در تاریخ آمده، هفتاد هزار تن گرد آمدند تا در تشیع لاشه ی میمون باوفای «یزید» همپا شوند.

هنگامیکه این جُستار را می خوانیم، درمی یابیم چرا امام حسین (ع) هنگامی که می خواست بپا خیزد، فرمودد:
همانا من برای بهبود در دین پیامبر (ص)بپا خاستم؛ اسلامی که برای تشیع لاشه ی یک میمون، هفتاد هزار تن را گرد می آورد.

خاستگاه: «بررسى تاریخ عاشورا»، خدابیامرز آیتى، ص ۷۷.

برگرفته از «تابناک»  دهم دی ماه ۱۳۸۹ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
  

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!