«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ خرداد ۸, چهارشنبه

رهبر عظیم الشان، درست فرموده بودند ...

بحمدلله رهبری راه را گشودند؛* انشاء الله چون بار گذشته (کاهش دوسوم ارزش ریال) چشم های خود را نیز روی هم خواهند نهاد و چه بسا (پس از دریافت خمس و زکات پربرکت) خدا قوّتی هم عنایت خواهند فرمود. ما کارمان ساده تر و آسوده تر از دیگرانی است که برای دستیابی به پول و پله، ناچارند به مغز خود فشار بیاورند تا راه های نوینی بیابند و گاه نیز به اندازه ای آبرویزی می شود که دستگیر شده و برای مدتی در زندان می گذرانند تا آب ها از آسیاب بیفتد و عوام الناس یادشان برود. ما سرراست به «بیت المال» می زنیم و می بریم. دشواری ما بیش تر در پله ای است که باید پول زده را بگونه ای دور از چشم بیرون برده و به جای امن در ترکیه و کانادا و آمریکا و اینا برسانیم؛ ولی ماشاء الله تا بخواهید، برادر و خواهر و دایی و عمه و خاله و عمو داریم که آن ها نیز پرفرزند هستند. می دانید که زاد و رود ما از چهل سال پیش به این سو چندین برابر دیگران است و به این ترتیب، کار را جوری سامان می دهیم که چنانچه زبانم لال بجای باریک کشید، در پیچ و خم دادگاه ها گم و گور شود؛ بسان بیابان های شنی که گاهی چندین شتر با بار را درون خود می کشد و ناپدید می کند. رهبر عظیم الشان، درست فرموده بودند که مسوولین ما بلدند چجوری عمل کنند.**  

ب. الف. بزرگمهر   هشتم خرداد ماه ۱۳۹۸

* «در جلسه شورای‌عالی اقتصادی که با حضور سران سه قوه برگزار شد تصویب کردیم یک میلیارد دلار اعتبار جدید از صندوق توسعه ارزی برای تثبیت اشتغال موجود و ایجاد شغل جدید تخصیص یابد که مقام معظم رهبری با این اقدام موافقت کردند.» اسحاق جهانگیری، «انتخاب»   ششم خرداد ماه ۱۳۹۸

** با الهام از سخنان بس حکیمانه ی «کیر خر نظام» درباره ی مسوولین یکی از دیگری دزدتر و پاچه ورمالیده تر نظام خرموشی:
«مسوولین نظام جمهوری اسلامی بلدند که چه جوری عمل بکنند ...»، بیانات «کیر خر نظام»، در دیدار با هموندان «مجلس خبرگان رهبرى»، پس از برگزاری هفدهمین همایش آن مجلس

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!