«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ اردیبهشت ۱۹, پنجشنبه

سخنانی از دل و جان برآمده که دامن همه را می گیرد

سخنرانی دلاورانه ی بانو زهرا عوض زاده، آموزگار و از کنشگران استان خراسان شمالی (بجنورد) در گردهمایی برگزیدگان «شورای معلمان کشور»؛ سخنانی از دل و جان برآمده که بر دل می نشیند و گزندگیِ آن، دامن همه را می گیرد.

بنیاد نوشته و فیلم پیوست، برگرفته از  «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران» به تاریخ ۱۹ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۸ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور و نیز افزوده ای کوتاه از اینجانب؛ برنام نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!