«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ اردیبهشت ۲۸, شنبه

رساندن نوای دادخواهانه ی بانو سارا شقاقی، کم ترین کاری است که باید انجام گیرد!

مادرِ نگرانِ جگرگوشه اش: بانو ناهید شقاقی است که چندین روز از دستگیری اش می گذرد و دریغ از حتا بر زبان راندن یکی دو واژه از سوی رژیم تبهکار و سزاوار سرنگونی خرموش های اسلام پیشه که دستِکم بگویند کجاست!

در ویدئوی پیوست، مادر با اشاره به نیکوکاری های دخترش در پشتیبانی از هوده ی زنان، دانش آموزی و کمک به مردم تندآب زده، می پرسد:
«... جرمش چه بود؟! جز اینکه دنبال حق زنان بودند؛ بیچاره ها را کمک کردند؛ بیسوادها را سواد یاد دادند؛ به زلزله زدها و سیل زده ها کمک کردند؛ آخر، این کجای دنیا جرم حساب می شود؟!»*

باید در برابر خواسته ی وی سر فرود آورد که خواهان رساندن پیامش به مردم جهان است! باید رژیم خرموش های سزاوار سرنگونی را در همه جا رسوا کرد!

باید جلوی بند و بست های تازه میان این تبهکارترین رژیم تاریخ ایران با امپریالیست های «یانکی» و اروپایی و ریزه خواران روسی و چینی و ترک و عرب و ... که در گذشته نیز با پایمال کردن بهره وری های توده ها و خلق های ایران همراه بوده و این بار به زیان های باز هم بزرگ تر و سرنوشت ساز برای هستی ایران و ایرانی می انجامد را گرفت!

باید پرده ی سیاه بازی های تازه را تا آنجا که در توان است، کنار زد و سرشت تبهکارانه این رژیم ضد آدمی و ضد ایران و ایرانی و نیز همه ی رژیم هایی که در این بازی های پلید دست دارند را جلوی دیدگان مردم جهان نهاد و آن ها را به پشتیبانی از پیکارگران دلاور ایران برانگیخت!

رساندن نوای دادخواهانه ی بانو سارا شقاقی و دیگر مادرانی که جگرگوشه های شان در چنگ خرموش ها افتاده اند، کم ترین کاری است که باید در گستره ی جهان انجام گیرد!

سرنگون باد رژیم خرموش های اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

ب. الف. بزرگمهر  ۲۸ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۸


* سارا شقاقی، مادر ناهید شقاقی، پس از سه روز بی‌خبری از فرزندش می‌گوید:
«سه روز است دخترم را برده‌اند و خبری از او ندارم. من نگران دخترم هستم. کجای دنیا دفاع از حقوق زنان، سوادآموزی و کمک به زلزله زده و سیل زده جرم است.»

برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران»  ۲۸ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۸



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!