«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ خرداد ۹, پنجشنبه

دست یازیدن رژیم خرموش ها به چنین خریّتی، دور از ذهن است

وزیر امور بیرونی عربستان زیر چکمه ی خاندان پلید سعودی بتازگی با نشانه گرفتن رژیم خرموش های فرمانروا بر میهن مان گفته است:
«یورش به کشتی‌ها برای اقتصاد جهانی و آرامش منطقه و جهان، بیم برانگیز است. یورش با پهپاد به دو ایستگاه نفتی ”آرامکو“ یورش های تروریستی است و باید با بُرِش (قاطعیت) با آنها برخورد شود.»۱

«چند ساعتی پیش از گفته های وزیر امور بیرونی عربستان، ”جان بولتون“، رایزنِ آرامش ملی ”کاخ سپید“ [بخوان: کاخ روسیاه]، در شیخ نشین امارات با نشانه گرفتن رژیم خرموش ها گفته بود که ”بگمان بسیار نیرومند“ ، جمهوری اسلامی ویرانگری کشتی‌ها در بندر ”فجیره“ امارات را انجام داده‌ است. وی که به ابوظبی سفر کرده به خبرنگاران گفته بود که ”در واشینگتن هیچکس [در این باره] که پاسخگوی این یورش ها کیست، دودلی ندارد.»۲

با آنکه رژیم خرموش های اسلام پیشه ی فرمانروا بر ایران بگونه ای سرشتی رفتاری ناپایدار و پیش بینی ناپذیر چون اَستر دارد که هر آن آماده ی جفتک پراندن بسویی یا گاز گرفتن کسی است و در تاریخ چهل ساله ی خود آن را بارها به نمایش نهاده، بسیار دور از ذهن می دانم که به چنین خریّتی دست زده باشد. «هنگامی که در جریان های سیاسی و اجتماعی، چیستان هایی پدید می آید و ”پدیده“ ها از سویه هایی آنچنان فریبنده و گول زننده برخوردار می شوند که ”ماهیت“ ناهمتا با خود را در لایه هایی پیازگونه نهفته می دارند، نخستین کاری که می تواند ما را به بازشناسی و دریافت ماهیتِ پدیده نزدیک نموده و گره چیستان را بگشاید، کوشش برای یافتن پاسخ به این پرسش ساده است که آن جریان سیاسی و اجتماعی رمزآلود یا آن رخداد چیستان برانگیز به سود کدام طبقه یا طبقات اجتماعی و یا به سود کدام کشور یا گروه کشورها در پهنه ی جهانی است.»۳

با هماهنگی های بسیار روشن در سخن و کردار «یانکی» ها با نوکران و مزدوران منطقه ای شان از آن میان، رژیم های یکی از دیگری پلیدتر اسراییل و عربستان زیر چکمه ی خاندان سعودی، برای من بسیار روشن است که انگشت اشاره را باید بسوی کشورهای نامبرده نشانه رفت. حتا چنانچه کسانی از درون رژیم خرموش های اسلام پیشه در چنین تبهکاری برانگیزاننده و بهانه تراشی دست داشته باشد، کم ترین دودولی بخود راه نمی دهم که بگویم، وی مزدور سرراست «یانکی» ها یا نوکران منطقه ای شان است؛ بویژه آنکه با سست شدن هر چه بیش تر پایه های رژیم خرموشی، بر شمار چنین فرومایگانی که در پی گریز از کِشتی سوراخ شده ی نظام سگ مذهب به مزدوری این و آن تن داده و می دهند، بی هیچ گمان و گفتگو، افزوده خواهد شد. نمونه هایی از آن ها را در دوره های گوناگون بویژه کسانی از میان نیروهای نامور به «اصلاح طلب»، «ملی ـ مذهبی» و دیگرانی پیرامون رژیم خرموشی، پس از رخدادهای سال ۱۳۸۸ گواه بوده ایم که چگونه به مزدوری «یانکی» ها تن دادند و از میان شان از همه پفیوزتر قلم بمزدها.

ب. الف. بزرگمهر   نهم خرداد ماه ۱۳۹۸

پی نوشت:

۱ ـ برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  نهم خرداد ماه ۱۳۹۸ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۲ ـ همانجا (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور برگردانی بسیار شلخته در آن گاهنامه ی مزدور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۳ ـ برگرفته از نوشتار «او را نشانه بگیر که به سود اوست!»، ب. الف. بزرگمهر  ۲۲ اردی بهشت ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!