«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ فروردین ۲۲, جمعه

ما هم از رفتار اینا مات مانده ایم ... ـ بازانتشار

ما هم از رفتار اینا مات مانده ایم. شکل و شمایل شان تا اندازه ای به ما می ماند و از زیبایی ما بی بهره نیستند؛ ولی باید چهارچشمی هوای شان را داشته باشی. ما تنها پای چند درختی دور و بر خود می شاشیم تا دیگر جانوران، مرزهای ما را بشناسند. اینا هیچ درخت و بوته ای نشاشیده بر جای نگذاشته و در همه جای جنگل مان ریده اند. باز خوب است که بسیاری شان از آن قارچ های سیاه و سپید بزرگ بسر دارند و می شود زود شناخت شان؛ آن هایی که از این قارچ ها بالای سرشان نیست را تنها از رفتارشان می توان شناخت ...

ب. الف. بزرگمهر   پنجم بهمن ماه ۱۳۹۷


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!