«صدیق محمدی، کاوه مرادیان و رزگار مرادی، سه راننده ای که روز سه‌شنبه ۶ خرداد ۱۴۰۴ به شَوَند همپایی در دست از کار کشیدن کامیونداران از سوی گماشتگان امنیتی بازداشت شده بودند، روز دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴ از بندِ جدابندی (قرنطینه) زندان سنندج به بند سیاسی آن جابجا شدند.
بازداشت این سه راننده و دیگر رانندگان در جای جای کشور با آماج در هم شکستن دست از کار شستن رانندگان و کامیونداران انجام پذیرفته است.» گزیده ای برگرفته از «تلگرام» ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۴ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
***
تبهکاران ایران بربادده که چون بختک بر سینه ی ایران زمین چنگ زده و جاخوش کرده اید! جدا از تبهکاری و پلشتی که در این چند دهه به انجام رسانده و کار را به اینجا رسانده اید که چشم نیاز به کنار آمدن با «شیطان بزرگ» سر تا دُم پلیدتان را به جنبش واداشته و برای دستیابی به آن لَه لَه می زنید، به اندازه ای پست و کوته بینید که نمی دانید: «طبقه ی کارگر میهن مان، واپسین سنگر پایدار و نگهدارنده ی ایران و مَلات پیوست خلق های سرزمین ایران کنونی است و با شکستن آن، نه ایران زمینی در کار خواهد بود و نه رژیم پلید جمهوری اسلامی!»۱
آیا چنین برخوردی که نه تنها رانندگان کامیون دست از کار شسته که شمار بسیاری دیگر از رسته های کارگری و زحمتکشان پیرامون آن را دربرمی گیرد و چون آبِ خوردن، چپ و راست دستگیرشان کرده و بزندان می فرستید، تنها از نادانی نهادینه شده در سرشت فرومایه تان سرچشمه می گیرد؟ بی هیچ گمان و گفتگو، نه! شما از سال ها پیش به این سو و بویژه از آن هنگام که رهبر ورشکسته و الدنگ آنجه «نظام» خوانده می شود و براستی جز پوشالی درهم برهم با انبوهی جَک و جانورِ مردم آزار بیش نیست، با زیر پا نهادن «اصل ۴۴ قانون اساسی»، واپسین میخ های تابوت انقلابِ توده ای خواهان دادگری، آزادی و رهایی از خودکامگی و ناوابستگی به بیگانگان را کوبید و راه پیش تر گشوده شده برای سرمایه گذاری بی بند و بار را شتاب فزاینده ای بخشید،۲ گام بگام و هر روز بیش از پیش به گرزِ گران کشورهای امپریالیستی برای سرکوب توده های میلیونی مردم ایران دگردیسیده، گرامی میهن مان را به کشوری چنگ اندازی شده از درون و نیازمند فروکاستید.۳ چنین رژیمی پوشالی و بی در و پیکر، با همه ی داوهای سردمداران یکی از دیگری تبهکارتر آن، باید سرنگون شود! این فرمانی تاریخی است که هر روز دیرکرد در انجام آن، پیامدهای ناگوارتر و بیم برانگیزتری با خود همراه خواهد داشت؛ نکته ای که بسیاری از نیروهای با گرایش چپ که از دید من، هیچکدام «چپ راستین» نیستند، دستکم از سال های ۱۳۸۸ ـ ۱۳۸۹ به این سو از زیر بار آن به هر شوندی شانه تهی نموده و بارِ توده های میلیونی کارگران و زحمتکشانِ سال ها پا نهاده در میدان کارزار و نیازمند سازماندهیِ نه تنها رستایی که سیاسی را سنگین تر نموده و می نمایند. در این میان، نمی توان به نخش ارزنده ی کارگران و روشنفکران خلقی پیشرو که در همه ی این سال ها با دلاوری و جانفشانی های گاه نمونه واری تا اندازه ای آن جای تهی شده را پر نموده اند، اشاره نکرد و از کنار آن گذشت. درودی از دل و جان برای همگیِ این سازندگان راستین تاریخ!
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!
ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۴
پی نوشت:
۱ ـ برگرفته از یادداشتِ «هر اعتصاب کارگری، نه تنها صنفی که نیز سیاسی است!» ب. الف. بزرگمهر ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۳
https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/02/blog-post_76.html
۲ ـ «رهبری نابکار و نادان رژیم به اصل مهم ۴۴ قانون اساسی ایران، زیر فشار خردکننده ی بورژوازی سوداگر ایران و گشودن دروازه های اقتصادی کشور به روی کشورهای امپریالیستی که پیش از آن نیز از سوی دولت رفسنجانی تبهکار تا اندازه ای بازگشایی شده بود، واپسین میخ تابوت انقلاب بهمن ۵۷ بود و روند بحران را افزایش و شتاب بسیار بیش تری بخشید. پایه و بنیاد ضرورت سرنگونی رژیم نیز بویژه در واپسین دوره ای که با نام رییس جمهور مهرورزِ بزرگ سرمایه داران جهان و سیب زمینی پیاز پخش کن در میان مردم بینوا گره خورده در واقعیت بسیار اسفناک گره زدن هست و نیست اقتصاد و سیاست ایران به کشورهای بزرگ امپریالیستی و به فرجام رساندن سیاست نولیبرالی سرمایه داری امپریالیستی در کشور ما نهفته است؛
برگرفته از نوشتارِ «سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نزدیک تر می شود!» ب. الف. بزرگمهر یکم امرداد ماه ۱۳۹۲
https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/07/blog-post_23.html
۳ ـ بنگرید به نوشتارِ «ایران، کشوری از درون چنگ اندازی شده!» ب. الف. بزرگمهر ۱۵ اَمرداد ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر