«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ بهمن ۱۸, چهارشنبه

کوشش برای گره زدن سرنوشت ناگزیر خویش به سرنوشت ایران و ایرانی، بیهوده است! ـ بازپخشش

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

رژیم ضد خلقی و سزاوار سرنگونی جمهوری اسلامی، شیوه ای ساده برای ترساندن و خاموش کردن توده های مردم بکار می برد:
به دار آویختن جوانان مردم در خیابان ها و میدان های شهرها به هر بهانه ی کوچک و بزرگی!

شیوه ای پلید که به گفته ی آن زبانزد توده ای «آمد نیامد دارد» و به هنگام خود، جرقه ای در انبار باروت خشم سراسری مردم ایران خواهد افکند. این را آن «حقوق نادان» بیشرم نیز بداند که چون پیشینیان خویش با مشتی وعده و و عید به روی کار آمد و نه تنها به هیچکدام وفادار نماند که تاکنون کارکردی بدتر از دولت های پیشین داشته است. کوشش برای گره زدن سرنوشت ناگزیر خویش به سرنوشت ایران و ایرانی با همه ی زیان های به بار آورده یا در راه، کوششی بیهوده است و بجایی نخواهد رسید. این رژیم پلید نیز بیگمان به گور سپرده خواهد شد و چه بهتر که به دست توده های مردم ایران!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۹ اردی بهشت ماه ۱۳۹۴  

پی افزوده:

همچنین شایان درنگ و بازاندیشی دژخیم الدوله و دولت سرکوبگر بدشگونش!

به هر رو، حتا اگر شده با دستیازی توده های مردم ایران به جنگ ابزار، رفتنی هستید. آویختن به دامنِ ننه باباهای تازه ی روسی و چینی و ... نیز به شما هرجایی های بیشرم و آبرو کمک چندانی نخواهد کرد و برای آن ها نیز سرافکندگی در پی خواهد داشت.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲ 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!