«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ خرداد ۲۴, شنبه

برآوردی با همه ی نارسایی های آن، آینده نگرانه و از دید من رویهمرفته درست

سایت اقتصادی «کالکالیست»: اسرائیل در پایان دادن به جنگ‌ها کامیاب نبوده است

سایت اقتصادی «کالکالیست» در اسرائیل روز شنبه نوشت: حمله‌ٔ اولیه اسرائیل به ایران یک هشدار بود و ارتش اسرائیل ابرقدرتی خود را در بالاترین سطح از سرمایه انسانی در عرصه عملیاتی نشان داد اما هزینه‌ای که اسرائیل دارد تحمل می‌کند و صدها موشک بالستیک ایران که به سوی این کشور شلیک شده، موفقیت به‌دست آمده را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.

«کالکالیست» افزود: مشخص نیست «موفقیتی که قلب مردم اسرائیل را در روز جمعه مملو از غرور و شادی کرد»، چه دستاوردی داشته و این بحران چگونه پایان خواهد یافت.

به نوشته این سایت، آسیب رساندن احتمالی به ... زیرساخت‌های راهبردی ایران مانند نفت و گاز، سناریوی تشدید متقابل را پیش می‌کشد و احتمال کاهش بحران را ضعیف می‌کند.

این سایت افزود: حملهٔ اولیه، صرفنظر از میزان موفقیت آن، تنها یک آغاز بوده و اسرائیل (از روی تجربهٔ تاریخی) نشان داده که در پایان دادن به این نوع موارد، چندان موفق عمل نکرده است.

این مقاله اضافه کرده که گسیل نیروی هوایی اسرائیل به آسمان ایران جسارت می‌طلبد اما چنین جسارتی جایگزینی برای شهامت سیاسی نیست.

به نوشته «کالکالیست»، اگر بنیامین نتانیاهو [بخوان: «نادان یابو»!] نتواند ثابت کند که برنامهٔ هسته‌ای ایران را از بین برده است و چنین موفقیتی را به یک سرمایه برای خود در انتخابات بعدی تبدیل نکند، طبق تجربهٔ گذشته به رویکرد پیشین خود بازخواهد گشت که همواره در صدد لاپوشانی بوده و «دولت پنهان، چپ‌گرایان، سیستم قانونی و اعراب» را متهم خواهد ساخت.

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.  برنام، برجسته نمایی ها و افزوده های درون [ ] از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!