«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ خرداد ۲۲, پنجشنبه

تا علیه ستم متحد نشویم دست به کار ...

یکی در سکوت سوگوار

دیگری از بهت و ناباوری سرشار

یکی هنوز در بی خبری امیدوار

دیگری همچنان نه خواب و نه بیدار

یکی از خشم سر می کوبد بر دیوار

دیگری از آزادی می سراید زیر آوار

گرچه می دانیم این نیست چاره کار

آنزمان که تنها بمانیم اما بیشمار

در میان داغ و اندوه گرفتار

تا علیه ستم متحد نشویم دست به کار

نظام شکنجه و اعدام این خونخوار

چنگ می زند بر گلوی زندگی با طناب دار

نسیم یزدانی 

۲۱ خرداد ۱۴۰۴

برنام را از بوم برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!