«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ خرداد ۲۴, شنبه

جنگ تبهکارانه میان «عزراییل» و «دزدان اسلام پیشه ی فرمانروا بر ایران»، جنگ توده های مردم هر دو کشور نیست!

بیانیه شماره ۱ اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون تجاوز جنایتکارانه اسرائیل به ایران

کارگران و مردم آزادیخواه ایران

جنگ جنایتکارانه ای که دولت فاشیستی اسرائیل و حکومت اسلامی ایران آغاز کرده اند، جنگ ما کارگران و مردم ایران نیست.

ما کارگران و مردم شریف ایران فقط میخواهیم یک زندگی شرافتمندانه داشته باشیم، خیلی ساده و قابل فهم، میخواهیم نفس بکشیم و احساس خوشبختی و بهروزی و سعادت داشته باشیم، این کمترین انتظار بشریت امروز و ما مردم آزادیخواه ایران و اسرائیل از زندگیست.

حکومت اسلامی حاکم بر کشور‌‌‌‌‌, جدای از حمله ضد بشری اسرائیل،  حکومتی به غایت فاسد و ضد بشری است.

این حکومت،  حکومتی بچه کش، زن ستیز، کارگر ستیز و نماینده یک اولیگارشی مالی به غایت فاسد و تبهکار ضد مردمی است.

ما کارگران و دیگر توده های مردم  در هیج جای جنگ و انسان کشی جاری جایی نداریم. ما فقط قربانیان اصلی این جنگ جنایتکارانه، چه به لحاظ جانی و چه به لحاظ اقتصادی هستیم.

نه حکومت اسلامی حاکم بر کشور و نه رژیم اشغالگر و جنایتکار اسرائیل برای جنگی که قربانیان اصلی آن ما کارگران و همه توده های زحمتکش ندار و بی چیز هستیم از ما نظر خواهی نکرده اند.

به همین دلیل ساده این جنگ، جنگ مشتی تبهکار در ایران و اسرائیل جهت بیشترین سهم بری اقتصادی و هژمونیک  از غارت ثروتهای اجتماعی و دسترنج ما کارگران و زحمتکشان در گستره کشوری، منطقه ای و  جهانی است.

پایان این جنگ در گرو خیزش و سهم خواهی ما کارگران و توده های مردم زحمتکش کف جامعه از قدرت سیاسی در ایران و اسرائیل و باور به قدرت مردمی برای سازماندهی جامعه و جهانی مالامال از صلح و برابری و خوشبختی و بهروزیست.

اتحادیه آزاد کارگران ایران'- ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۴

برنام را از بوم گفتارنامه برگرفته و دستکاری نموده ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!