بعله! توتی وزارت نامور به «کار و بار برونمرزی دزدان
اسلام پیشه» درست می فرمایند؛۱ این هم بهترین نمونه ی دَمِ دست آن:
همزمان با بستن راه رودخانه ها از آن میان، هیرمند از سوی
«طالبان» زیر نام حق خدادادی که یک چکه آب نباید به آنسوی مرز با ایران برود، پیشکشِ «نشانِ بخش خصوصی افغانستان» به «سِیّد عباسقلی خان»۲ آیا وی برای چنین کاری به آنجا رهسپار شده بود یا برای گفتگو با برادران دینی یا همانا
«پشم الدّین» های آنسو درباره ی چالش های مرزی و آبی؟
«عباسقلی خان» چه بریز و بپاش هایی برای پاسداری از میهن (دفاع از ارواح مَشکش: وطن!) در حق «بخش خصوصی» آنسو نموده بود که چنان نشانی را از آن خود نمود، نه ما می دانیم؛ نه خدا!
ب. الف. بزرگمهر دوم تیر ماه ۱۴۰۴
۱ ـ آقای عراقچی می‌دانند چگونه نمایندگی ملت ایران را
انجام دهند
ـ برای دفاع از وطن، برای رساندن صدای حق ایران و برای صیانت از کیان ایران حتماً کسانی که مدافع وطن هستند راه‌هایی که مناسب است را می‌دانند.
ـ عراقچی هم به عنوان کسی که خودش از یادگاران جنگ تحمیلی است و به عنوان کسی که در عرصه‌های سخت نشان داده که با شجاعت نمایندگی ملت ایران ملت را انجام میدهد حتما به شیوه مناسب این کار را انجام دادند.
برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» دوم تیر ماه ۱۴۰۴
۲ ـ اهدای نشان بخش خصوصی افغانستان به سید عباس عراقچی ۲۶ ژانویه ۲۰۲۵
ویدئوی پیوست: اهدای نشان بخش خصوصی افغانستان به سید عباس عراقچی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر