ناز شتری ـ بازپخشش

شتر را بیش تر به کینه جویی اش می شناسند؛ ولی این جانور افزون بر آنکه به هنر پایکوبی آراسته است و نمونه ای از آن در یکی از داستانک های پندآموز شیخِ اَجَل سعدی شیرازی آمده، ناز و کرشمه نیز دارد. می گویید نه! بفرمایید! این هم نمونه ای از نازِ شتری. تنها باید هوای کار را چون این بانوی جوان روسی داشته باشید که کینه تان را به دل نگیرد. کوچک ترین بداَخمی، وی را می رنجاند و به پیامدهای ناگوار می انجامد:
از کون خود را کژ کردن و محلِّ سگ نگذاشتن گرفته تا خشمی آنچنان که از ترس، چندین و چند سال خانه نشین شوید. برای هیچ و پوچ نیست که الله وی را همتراز جانور دو پا جای داده است. باید تا می توانید نازش را بکشید و اگر شده، وی را با فرنام هایی چون «حضرت اجل»، «شتر مُعظّم» و اینا نوازش کنید تا دلش را بدست آورید. حتا اگر خدای ناکرده، کارخرابی کرد و گندی بالا آورد، احوط بر آن است که شما انجام آن را بر دوش بگیرید تا وی خشنود و خندان شود و بجای دندان قروچه کردن های شبانه روزی، دندان های پیشین خود را به نمایش بنهد. اینگونه که بدیده می آید، این بانوی روس در انجام همه ی این کارها کامیاب بوده و رگِ خواب شتر را یافته است.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/11/blog-post_18.html

زیرنویس تصویر:

جشنواره ی گروه پایکوبی با شتر («اسپوتنیک»)