«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۸, یکشنبه

... تنها با این اگر و مگر که حتا یک گام بیجا به پس برداشته نشود

بجایِ سیاستی بر بنیاد واکنش در برابر کنشگری های امپریالیستی، باید کنش را جایگزین واکنش نمود

این سخنان،۱ تنها با این اگر و مگر (شرط) درست خواهد بود که حتا یک گام بیجای دیگر به پس۲ برداشته نشود. دَم و دستگاه دیوانسالاری روسیه، هم به شوند سردرگمی و هم به شوند گرایش به زد و بندهای پشت پرده با این و آن و بویژه با «یانکی» ها بارها و بارها ناچار به واپس نشینی بوده و چشم امید بیجا به لات بی همه چیز «یانکی»: «دونالد ترامپ» که تافته ای جدابافته نیست، بسته است؛ جانوری بیم برانگیز برای جهان که مانند پیشینیان خود، تنها یکی از اَروسک خیمه شب بازیِ «عمو سام» است که شمار بسیاری از ورزیده ترین برآوردکنندگان سیاسی و رزمی و  ... که سیاست های دوربردی و راهبردی را به اَروسکان جلوی پرده ی نمایش دیکته می کنند، در انبان خود داشته و کلاه سرش نمی رود.

بدین سان، در نخستین گام بایسته که هنوز آن را به فرجامی درخور نرسانده اید، باید آن دژکوب را از چنگ شان بیرون کشید و جای پایی برای امپریالیست ها در آن تکه سرزمین کوچکِ برجای مانده از «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» بر جای ننهاد. افزون بر آن و به باور من، برجسته تر بجایِ سیاستی همراه با کندذهنی بر بنیاد واکنش در برابر کنشگری های امپریالیستی بویژه آنچه در پیرامون روسیه رخ می دهد، باید کنش را جایگزین واکنش نموده، رویکردی پویا در پیش گرفت. آیا تاکنون چنین رویکردی را به بوته ی آزمون نهاده اید؟ به باور من، نه! تا اینجای کار، بیش تر پرچانگی های همایشی ـ نمایشی در کار بوده و همزمان با دیده بانی برنامه ریزی های باریک اهریمنان تشنه ی خون مردم روسیه و جهان برهبری برادران شیر به شیر «انگلوساکسون»، گاهی غُرو لُندی کرده و دستِ بالا تَشَری زده اید؛ بی آنکه آن ها را از فرجام تبهکاری های شان بترساند یا دستکم اندیشناک شان کند. چنین سیاستی کژ و کوله که هر از گاهی زیر پوشش بسیار ناروا و بیم برانگیزانه برای آینده ی روسیه و جهان با برنام «حُسن نیّت» پیش برده شده، چنانچه همینگونه پیش برود، نخستین کوبش مرگبار و زمینگیرکننده ی امپریالیست ها و نوچه های شان را در پی داشته، آن روی سکه ی «حُسن نیّت» را به «خرس نادان و مهربان روسی» نشان خواهد داد. زنهار!

این ها را با این پیش انگاره نگاشته ام که به زد و بندی پنهانی با «یانکی» ها دست نیازیده باشید که بر بنیاد برخی نمود ها و نشانه ها که در اینجا به آن نپرداخته ام به آن سخت بدگمانم و می دانم چنانچه درست باشد، راه تکه تکه شدن و نابودی روسیه و مردم سرفراز آن که دستگاه دیوانسالاری کنونی را به هیچ رو، نماینده ای شایسته برای شان نمی دانم، سنگفرش نموده اید.

ب. الف. بزرگمهر   هشتم تیر ماه ۱۴۰۴

پی نوشت:

۱ ـ باخترزمین هرگز در تلاش برای شکست روسیه کامیاب نخواهد شد ـ لاوروف

وزیر کار و بار برونمرزی روسیه در جریان دیداری هنجارین (رسمی) از قرقیزستان و گفتگو با همتای خود: «جینبک کولوبایف» گفت که جنگ جویان در «ناتو» و «باهماد اروپا» کوشیده اند از «کی یِف» چون دژکوبی برای رویارویی با «مسکو» سود برند. وی در پی افزود:
جنگ جویان باخترزمین در گرانبار نمودن «شکست دوربردی» (استراتژیک) به روسیه کامیاب نخواهند شد.

گزیده برگرفته از یک گزارش در «آرتی» به تاریخ  هشتم تیر ماه ۱۴۰۴ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

۲ ـ بنگرید به یادداشتِ «نه یک گام به پس!»  ب. الف. بزرگمهر  هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2022/01/blog-post_27.html

۳ ـ زمزمه های در گوشی «پوتین» با لات بی همه چیز «یانکی»، پیش از آغاز آنچه «گفتگوهای همزیستی آشتی آمیز میان روسیه و اوکراین، خوانده شده است.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!