«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اردیبهشت ۱۶, پنجشنبه

... آنوخت می گویند: «دشمن هیچ غلطی نمی تواند بکند

«به گفته فریدون عباسی، در یک مورد دیگر از این انفجارها که ساعت نیم بامداد روز ۲۶ تیرماه سال ۹۰ رخ داده، افرادی با جاسازی مواد منفجره ꞌبه اندازه عدسꞌ در فشارسنج‌های سانتریفیوژها باعث وقوع انفجاری در زنجیره این سانتریفیوژ‌ها شده‌اند. او به میزان خسارت این ماجرا اشاره نکرد.» (برگرفته از گزارش زیر)

دنباله ی سخنان تاب تاب عباسی:
... آنوخت می گویند: «دشمن هیچ غلطی نمی تواند بکند»؛ نمی دانم کدام کُرّه بز این را گفته بود؛ و مگر فرقی هم می کند؟ فکر کنید اگر همین مواد منفجره ی به اندازه عدس را در دیگ عدس پلوی (+کشمش و خرما و گوشت بلدرچین و اینا) رهبر مُعَظَّم ریخته و بخوردشان داده بودند، چه می شد؟ خوب! نمی توان از مُعَظَّم لله که سر میمون و مبارک شان همواره با مسائل بزرگ تاکتیکی و استراتژیکی نظام گرم است، چشم این را داشت که بمب را در کالبد عدس بازشناسد؛ ایشان رسیدگی به امور جزئی را به ما مسوولین مُحَوَّل فرموده اند. گناه بگردن خودمان بود که اندکی هم شده، نیندیشیدیم عدس درون فشارسنج بدرد چه کاری می خورَد؛ وگرنه، جلوی میلیاردها دلار زیان وارد شده به تأسیسات هسته ای را می گرفتیم. این چند بار اخیر هم گناه بگردن عین الله کور شده است که هِر را از بِر نمی شناسد و بیخودی عنوان «لوله باز کن نظام» به کونش بسته اند.* تازه بخت با ما یار بود که «ناتان یاهو» دور مقام مُعَظَّم رهبری را به این خاطر که سوژه ی «جامعه جهانی» پسندی برای هیاهو  و ترساندن مردم اسرائیل داشته باشد، خط کشیده بود تا سال های سال در مقام نخست وزیری بر جای بماند و جولان بدهد؛ وگرنه، استغفرلله، زبانم لال سال ها پیش از چنین شخصیت بیمانندی که حقِّ پدری بگردن تک تک مسوولین نظام را دارند، محروم شده بودیم و مانند بچه های یتیم جایی برای پناه گرفتن نداشتیم.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۶ اردی بهشت ماه ۱۴۰۰

* علی اکبر صالحی، رییس «سازمان انرژی اتمی ایران»؛ گنده گوزی بیمایه و خودشیفته که به وی فرنام های درخور دیگری چون «لوله باز کن نظام» نیز می توان داد. وی گفته بود:
«درباره تاسیسات نظامی تکلیف کاملا مشخص است. جمهوری اسلامی ایران اجازه نمی دهد که از تاسیسات نظامی و تاسیسات غیر هسته ای بازدید شود و در این خصوص تکلیف روشن است. اما طبق پروتکل الحاقی ما عمل خواهیم کرد. در آنجا پیش بینی هایی کرده است و ما می آییم می گوییم که بروند اطراف آن منطقه را نمونه برداری کنند.»

علی اکبر صالحی در گفتگو با خبرگزاری «العالم»، برگرفته از گزارش «رفع تحریم‌ها، چند هفته پس از توافق جامع هسته ای»، «جام جم»:

برگرفته از پی نوشتِ یادداشت «باید جنبید و تا دیر نشده، رژیم تبهکار و سرسپرده ی جمهوری اسلامی را سرنگون نمود!» ب. الف. بزرگمهر     ۱۵ خرداد ماه ۱۳۹۴

http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/06/blog-post_22.html

***

رئیس کمیسیون انرژی مجلس در گفت‌وگویی تفصیلی جزئیات عملیات خرابکاری در نطنز را تشریح کرد. فریدون عباسی در این گفت‌و‌گو که ویدئوی آن در خبرگزاری فارس منتشر شده است، گفت که در طول ۱۵ سال گذشته، پنج انفجار بزرگ در تاسیسات هسته‌ای نطنز رخ داده و علاوه بر آن حوادث کوچک متعددی هم در این تاسیسات به وقوع پیوسته است. به گفته عباسی، در یک مورد از این انفجارها که ساعت نیم بامداد روز ۲۶ تیرماه سال ۹۰ رخ داده است، افرادی با جاسازی مواد منفجره «به اندازه عدس» در فشارسنج‌های سانتریفیوژها باعث وقوع انفجاری در زنجیره این سانتریفیوژ‌ها شدند. او به میزان خسارت این ماجرا اشاره نکرد. به گزارش فرارو، مورد دیگر که او شرح داده، انفجاری است که بامداد روز ۲۲ فروردین امسال در تاسیسات نطنز رخ داد. عباسی تاکید کرد که برخی جاسوسان اطلاعات خود را از گزارش‌های آژانس دریافت کرده‌اند. همچنین سومین مورد این انفجارها به روایت فریدون عباسی، مربوط به قبل از سال ۹۰ بود که پایه دکل برق بیرون از تاسیسات منفجر شد ولی به گفته عباسی «دکل نیفتاد» و برق قطع نشد. به گفته وی، طراحان انفجار اخیر در تاسیسات نطنز برخلاف دفعه قبل که دکل را منفجر کردند تا دسترسی تاسیسات به برق بیرون را قطع کنند، این بار «قسمت انتهایی شبکه توزیع برق» را هدف قرار دادند و علاوه‌بر آن در «باتری‌خانه» که ذخیره برق داشته نیز «انفجار» صورت گرفته تا شبکه توزیع برق را مختل کنند.

«دنیای اقتصاد»   ۱۲ اردی بهشت ماه ۱۴۰۰

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم؛ برجسته نمایی های متن نیز همه جا از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!