«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اردیبهشت ۱۵, چهارشنبه

به این می ماند که از میان ۱۲۴۰۰۰ پیامبرِ، جرجیس را برگزینی

قلم بمزد پارسی آمیخته به عربی نویس از آن میان، نوشته است:
شش کارشناس مستقل سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر در ایران، شکنجه، و آزادی بیان، در بیانیه‌ای گفتند: «ما به جِد بدرفتاری با محمد نوری‌زاد و تداوم حبس او به خاطر بیان نظراتش را محکوم می‌کنیم.» و سپس با افزودن پیاز داغ آن که نیازی به یادآوری اش در اینجا ندیدم از زبان همسر وی در گفتگوی چندی پیشش با این رسانه ی مزدور، دست به بزرگنمایی این مردک بدپیشینه زده است:
«افرادی از اطلاعات... گفته‌اند که بله شرمنده هستیم ولی شما باید حداقل تا انتخابات در زندان باشید و ساکت هم باشید.»۱

با خود می اندیشم:
چه کوشش جانکاهی بخرج می دهند که هر بار از یکی از چنین خَرچُسِنه ها۲ و اَنچوچک هایی۳ کنشگر سیاسی بتراشند و بخورد خوانندگان شان بدهند ...

چرا این جان ننه شان: «کارشناسان هوده ی آدمی» از میان این همه زندانی سیاسی استوار در زندان های رژیم دزدسالار فرمانروا بر میهن مان، روی این مردک بدپیشینه انگشت نهاده اند؟ شاید به همین شَوَند کارشناس شده و آموخته اند چگونه آدم ها را برای آماج های ویژه ای دستچین کنند. به هر رو، بیش تر به این می ماند که از میان ۱۲۴۰۰۰ پیامبرِ قَد و نیمقَد (همانا «اولی العزم» و «کوچک عزم»)، جرجیس را برگزینی!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ اردی بهشت ماه ۱۴۰۰

پی نوشت:

۱ ـ برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۱۴ اردی بهشت ماه ۱۴۰۰

۲ ـ «تراشیدن کنشگر و قهرمان آزادی به همین آسانی است» ب. الف. بزرگمهر  ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/02/blog-post_99.html

۳ ـ «من به دو تا هم خشنود هستم!» ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ آبان ماه ۱۳۹۸

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/11/blog-post_39.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!