«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ مهر ۲۱, یکشنبه

اینجا جمهوری عربی سوریه و همه از بیخ عرب اند ... ـ بازانتشار

ما کُرد و ترکمن و اینا نمی شناسیم؛ ما تاریخ خود را هم نمی شناسیم! اینجا جمهوری عربی سوریه و همه از بیخ عرب اند؛ آن هایی هم که عربی سخن نمی گویند، عرب هایی هستند که از سده ها پیش به کوهستان پناه برده، زبان شان را از یاد برده اند: عرب های کوهی!*

ب. الف. بزرگمهر   ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۷


* درست بسان یاوه گویی های دولت کنونی و دولت های پیشین ترکیه که تا مدت ها کردهای سرزمین کردستان در خاور آن کشور را «ترک های کوهی» می نامید و با انگیزه های ملی گرایانه ی ترک برتربینی و پندار بازگشت به گذشته ی عثمانیگری، بخورد مردمی نادان نگاه داشته شده در آن کشور می داد.


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!