«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ مهر ۲۸, یکشنبه

آقا بیشعور نمی خواهی از این چوبدستی ها سپارش بدهی؟ ـ بازانتشار

آقا بیشعور نمی خواهی از این چوبدستی ها سپارش بدهی؟ برای تویِ سرِ دشمن زدن، بد نیست؛ برای در دست گرفتن در نیایش های آدینه بجای تفنگ هم خوب است و با آن می شود توی سرِ برخی نمازگزاران آشوبگر که کون شان را به امام آدینه کژ می کنند و شعارهای بَد بَد می دهند، زد تا مانند بچه های باادب دوره ی قاجار سر جای شان بنشینند و بجای پرخاش کردن، نماز توبه بخوانند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۶ خرداد ماه ۱۳۹۷



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!