«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ مهر ۱۰, چهارشنبه

سیاست ضد ملی از این آشکارتر؟

معاون ذوب آهن اصفهان گفت: برای استفاده از کل ظرفیت خود به حدود شش و نیم میلیون تن سنگ آهن دانه بندی شده و مواد آهن دار نیاز داریم. نعمت الله محسنی نیز در برنامه گفت و گوی ویژه خبری گفت: اکنون به اندازه کافی سنگ آهن در داخل کشور وجود دارد؛ اما متاسفانه صادراتی که در حال حاضر انجام می شود موجب شده که بخش زیادی از صنعت فولاد از جمله ذوب آهن اصفهان خالی بماند و نتوانیم آن بخش را فعال کنیم.

وی اضافه کرد: ذوب آهن اصفهان بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی در سال ۱۳۹۲ به عنوان آخرین واحد فولادی توسط دولت واگذار شده است و دولت بر اساس سیاست‌گذاری اشتباهی که انجام داد ابتدا زنجیره مواد اولیه و بالادستی فولاد را واگذار کرد.

وی با اشاره به اینکه ۱۷ میلیون و ۱۰۰ هزار تن صادرات سنگ داشتیم، افزود: کل بدهی ذوب آهن به معادن سنگ آهن ۴۳ میلیارد تومان است.

معاون بازرگانی ذوب آهن اصفهان گفت: چرا با اینکه سنگ آهن دانه بندی که خوراک ذوب آهن اصفهان است، ۱۱۰ هزار تن سنگ آهن دانه بندی حدود دو هفته پیش از کشور خارج شد؟

امیرحسین کاوه، دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی نیز در این مورد گفت: در کل زنجیره فولاد، قیمت جهانی حاکم است و سنگ آهن را ارزان تر می‌گیرند و محصول را گران تر می‌فروشند.

وی افزود: کل زنجیره فولاد به خام فروشی عادت کرده است زیرا خام فروشی راحت تر است، همه دنیا مواد خام را لازم دارند و برای آن راحت تر پول می دهند.

دبیر سندیکای تولید کنندگان لوله و پروفیل فولادی گفت: باید ببینیم وقتی در داخل کشور مشتری دست به نقد وجود دارد و حاضر است به قیمت جهانی بخرد چرا مواد اولیه گیر او نمی آید؟ باید به موضوعات، ملی نگاه کرد نه بخشی.

گزیده ای از گزارش «خبرگزاری فارس»   پنجم شهریور ماه ۱۳۹۸

بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. برنام و برجسته نمایی های متن از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!