پروانه ی شما برای براندازی دودمانِ کوردها از یادمان ملی ما پاک نخواهد شد

عبدالله پشیو که چون سراینده ی ملی کورد شناخته شده، در چند بازه از تاریخ ملت کورد از راه سرایندگی و در برخی دوره‌ها با نامه موضع گیری های خود را نشان داده است. پشیو در تارنگاشت رسمی خود، رو به «ولادیمیر پوتین»، چنین نوشته است:

با درود

کسی که دارد غرق می شود، حتا به شاخه‌های نازک درختان نیز دست می آویزد

امروز نامه‌ای برای تارنگاشت رسمی رییس جمهوری روسیه نوشتم. این نامه بر بنیادِ پاسخِ خودکار، پس از ٢۴ ساعت، چون نامه‌ای سرگشاده منتشر می‌شود. بگمانم نوشتن نامه از سوی همه بایسته است؛ بویژه برای رهبران کشورهای نشانه گذار؛ و به رفتار آنها (بویژه روسیه و آمریکا) پرخاش شود. همزمان نیز از کشورهای فرانسه و اسکاندیناوی سپاسگزاری شود؛ هر چند در کردار، چیزی دیده نشده است ...

متن نامه پشیو به پوتین

سرکار آقای ولادیمیر ولادیمیرویچ،

آموزشم را در روسیه به پایان رسانده‌ام. نویسنده و برگرداننده ی نوشته های پوشکین به زبان کوردی هستم. چون یکی از هواخواهانِ فرهنگ روس به آگاهی شما می‌رسانم که پروانه ی شما برای براندازی دودمانِ کوردها برای همیشه از یادمان ملی ما پاک نخواهد شد. به شما اطمینان می‌دهم که خلق کورد با همه ی بلاهای گرانبار شده، آینده را در دست خواهد گرفت؛ ناساز با اردوغان که راه فرارَوی اش به بن‌بست رسیده و اکنون تنهای تنها، بدون پشتیبانیِ «جامعه جهانی»، تصمیم می‌گیرد.

با تقدیم احترام

عبدالله پشیو

برگرفته از «خبرگزاری فرات»  ۲۱ مهر ماه ۱۳۹۸  (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

پی افزوده:

ناساز با (برخلاف) آنچه این سراینده، درباره ی پشتیبانیِ نکردن «جامعه جهانی» که به شوند باردار بودنِ عبارت و کاربرد بسیار آن در رسانه های امپریالیستی ـ سیهونیستی، دانسته و آگاهانه آن را درون « » نهاده ام، جز رژیم مافیایی روسیه، امپریالیست های «یانکی» و گروهبندی های خرموش فرمانروا بر ایران، سایرین نیز از فرانسه و آلمان و انگلیس گرفته تا حتا کشورهای اسکاندیناوی که وی از آن ها برای کاری انجام نداده، سپاسگزاری نموده (!)، همگی زیرجُلی به رژیم مافیایی و ددمنش ترکیه، یاری رسانده و جنگ ابزار فروخته و می فروشند.

اینکه به رژیمی ددمنش که به بهانه های ساختگی چون کودتای ساخته و پرداخته به یاری «یانکی» ها (با بزرگنمایی مردکی به نام «گولن»)، همچنان سرِ پاست و با یورش به کردهای درون و برون ترکیه، هر بار برای کژدیسه نمودن «افکار عمومی» مردم آن کشور می کوشد، هر از گاهی می توپند از سرِ ناچاری و نمایش دمکراسی دروغین، هم برای ملت های خود و هم برای جهانیان است. اگر راست می گویند، چرا به آن رژیم ددمنش، جنگ ابزار می فروشند؟!

بگمانم بد نیست که این سراینده، این ها را نیز بداند و برای هیچ و پوچ از کشورهایی که هر کدام بگونه ای دست های شان را با آتش برافروخته شده از سوی آن رژیم مافیایی گرم می کنند، سپاسگراری نکند.

با درودهای از دل و جان برآمده برای کُردها و کردستان بویژه رُژاوای دلاور و سرفراز و با امید به پیروزی بر دشمنان اهریمن خویی که چشم دیدن سامانه ای کارآ و سرمشق برای دوستی و همزیستی آشتی جویانه میان ملت ها و خلق های گوناگون در آنجا را ندارند.

ب. الف. بزرگمهر  ۲۲ مهر ماه ۱۳۹۸