«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ مهر ۲۸, یکشنبه

ما تروریست نیستیم؛ ما خود قربانیان تروریسم دولتی هستیم!

نامه حزب کارگران کوردستان به خلق آمریکا و پریزیدنت ترامپ

«ما تروریست نیستیم؛ ما خود قربانیان تروریسم دولتی هستیم؛ به دلیل دفاع از خلق مان مجرم قلمداد شده‌ایم.»

«کمیته روابط خارجی حزب کارگران کوردستان» در پاسخ به سنجش های انجام شده میان جنبش کورد و «داعش» در میانه کارزار دودمان براندازی دولت ترک در رویارویی با خلق کورد، نامه‌ای رو به مردم «ایالات متحد»ا و «دونالد جی ترامپ» نوشته است.

متن نامه:
«به مردم آمریکا و پریزیدنت دونالد جی ترامپ

ما مقایسه بین جنبش مان و آدمکشان ՛داعش՝ را رد می‌کنیم. پاسخ ما بدین شیوه است:
امروزه بیش از ۴۰ میلیون کورد در خاورمیانه زندگی می‌کنند. در خاتمه ی جنگ جهانی اول، قدرت های خارجی کوردها را بین چهار قدرت مستبد ایران، عراق، سوریه و ترکیه ـ جایی که جنبش ما از آنجا آغاز شده است ـ تقسیم کردند.

طی سالهای مدید، خلق کورد صرفا از این حکومت ها خواستار حقوق بنیادین دمکراتیک خود بوده است که شما امروزه از آن بهره‌مند هستید؛ حق موجودیت و حیات، حق تکلم به زبان مادری و بهره‌گیری از فرهنگ خود و مشارکت در سیاست به عنوان شهروندان آزاد و برابر.

حزب کارگران کوردستان برای مقاومت در برابر خشونت دولت ترک تاسیس شد

ترکیه همواره به شیوه‌ای سبعانه کوردها را منکوب کرده است:
بمباران با سلاحهای پیشرفته، بیرون راندن آن ها از خانه‌هایشان در نیمه‌های شب و مفقود کردن آنها، زندان و شکنجه، ویران کردن روستاها و ممنوعیت زبان و فرهنگ آنها. تا زمانی که ما حزب کارگران کوردستان را در سال ۱۹۷۸ به منظور مقاومت در برابر خشونت دولت ترک علیه خلق کورد تاسیس نمودیم، صدها هزار نفر از کوردها در کوردستان ترکیه قتل‌عام شدند. ما مجبور نیستیم خیلی به عقب برگردیم، در دهه ۹۰ میلادی، دولت ترکیه ۴ هزار روستای کورد را تخریب و ۱۷ هزار نفر از کوردها در نتیجه اقدامات غیر قانونی کشته شدند.

تلاش های ما نادیده گرفته شده است

رهبران ترکیه همانند بسیاری از مستبدان در طول تاریخ بر این اعتقاد بوده‌اند که آنها می‌توانند خواست اصلی انسان برای برخورداری از حیاتی آزاد را با خشونت و ترور درهم بشکنند. آنها به ما برچسب تروریست و مجرم زده و صدها میلیون دلار را برای اطلاق ما به عنوان ترریست در کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا خرج کرده‌اند؛ و این در حالی است که نیروهای آن ها با نقض کلیه حقوق و اصول بین‌المللی دست به قصاوتهای غیر قابل وصفی زده‌اند؛ اما همزمان ما با درک این نکته که این جنگ می‌تواند خاتمه یافته و حقوق کوردها نهادینه شود، کنوانسیون های ژنو را امضا کرده و از سال ۱۹۹۳ در مقاطع مختلفی خواهان برگزاری مذاکراتی برای راه حل مساله شده‌ایم؛ اما تمامی تلاش های ما نادیده گرفته شده‌اند.

حزب کارگران کوردستان هیچگاه آمریکا یا هیچ کشور دیگری را هدف قرار نداده است

حزب کارگران کوردستان، هیچگاه امریکا یا هیچ کشور دیگری را هدف قرار نداده است. ما هیچگاه به منظور حل این مناقشه از طرق سیاسی از میز مذاکره دور نشده‌ایم؛ در واقع از سال ۱۹۹۳ به بعد به منظور هموار نمودن گفتگو و مذاکره، تاکنون ۸ بار  اعلام آتش‌بس نموده‌ایم. پروژه ی حزب کارگران کوردستان بر مبنای حقوق و آزادی های بنیادین بشری، آزادی جنسیتی، پلورالیسم دینی و حقوق اکولوژیکال بنیاد نهاده شده است.

زمانی که ՛داعش՝ عملیات ترور خود را در سرتاسر سوریه و عراق آغاز نمود، مجبور به پاسخ شدیم. این گروه نه تنها ایده‌آل هایی که سالیان مدیدی برای آن جنگیده بودیم را مورد تهدید قرار می‌داد که امنیت ده ها میلیون انسان را نیز در معرض تهدید قرار می‌داد. کشورهای مسلح و مرفه منطقه و جهان با برآورد هزینه‌های عمل، واکنش کندی را نسبت به در معرض خطر قرار گرفتن میلیون ها نفری که احتمال داشت در معرض خطر افراطی‌گری قرار بگیرند، نشان دادند.

در اگوست سال ۲۰۱۴، ما در شنگال، عراق ـ جایی که داعش مرتکب سبعیتی علیه جامعه ایزدیان شد ـ کارزاری انساندوستانه را آغاز کردیم. بعد از آن بود که سازمان ملل متحد این سبعیت داعش را به عنوان ژنوساید برسمیت شناخت. ایزدیان از سوی جهانیان، بی‌دفاع رها شده و در مواجهه با دشمنی قرار داشتند که نیروهای منطقه‌ای تا آن زمان نتوانسته بودند از این حمله آنها ممانعت به عمل آوردند. نخستین واحد نظامی که متشکل از فقط ۷ نفر بود [از سوی] ما به منطقه اعزام شد. با چنین آغازی، ما توانستیم یک کریدور انسانی را به سوری شمال شرق سوریه آغاز کنیم و ۳۵ هزار غیر نظامی محاصره شده در کوههای شنگال را به منطقه امن انتقال دهیم. در ادامه، ما برای آزادسازی مناطق دیگر از کنترل داعش به نیروهای دیگر پیوستیم.

ترکیه برای متوقف نمودن افراطیون داعشی هیچ اقدامی انجام نداد

در حالی که در جریان این نبرد، هزاران نفر از نیروهای جنبش مان و خلق مان جان خود را از دست داده‌اند، دولت ترک که ما را به عنوان تروریست می‌خواند، هیچ اقدامی برای توقف افراطیون داعش که  به ترور غیر‌نظامیان بی‌گناه در سراسر جهان دست می‌زدند، انجام نداد. دولت ترک امروزه با خشونتی بیشتر از زمانی که داعش حملات بین‌المللی را طراحی و از مرزهای خود انجام می‌داد به شمال ـ شرق سوریه حمله نموده است. آنها باندهای تروریستی وابسته به القاعده را برای شکنجه و قتل افرادی که داعش را شکست دادند، اعزام کرده‌اند. آنها مفصل‌بندی ساده هویت کوردی را به عنوان تهدیدی بزرگ تر از گروه هایی قلمداد می‌کنند که بیگناهان را نه فقط در شنگال و کوبانی که در پاریس، منچستر و نیویورک هدف قرار دادند.

بسیاری از آمریکاییان در ماه مه ۲۰۱۷ مشاهده کردند که چگونه رییس جمهوری دولت ترک، پریزیدنت اردوغان به محافظانش دستور داد که به معترضان صلح طلب کورد در پایتخت شما حمله کنند؛ تصور کنید که در کوردستان با کوردها چکار می‌کنند. ما تروریست نیستیم؛ ما قربانیان دولت تروریست هستیم؛ اما ما به دلیل دفاع از خلق مان مجرم هستیم. ما براین باور هستیم که مردم آمریکا قادر به قضاوت خواهند بود که تروریستهای خطرناک این جهان چه کسانی هستند.»

«خبرگزاری فرات»   ۲۸ مهر ماه ۱۳۹۸  

این نامه از سوی اینجانب بویژه در نشانه گذاری ها اندکی ویرایش شده است؛ دانسته از پارسی نویسی درخور آن خودداری ورزیده ام.  برنام را نیز از متن نوشته برگرفته ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!