«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۸, دوشنبه

بگمانم وخت مبارک و میمون تان به اندازه ای کم بود ...

بگمانم وخت مبارک و میمون تان به اندازه ای کم بود که نتوانستید همدردی و دلداری کوچکی با بازماندگان جانباختگان از خود نشان دهید؟! خوب! من این کار را بجای حضرتعالی انجام می دهم و به یادبودِ جانباختگان چند شمعی در کلیسا روشن می کنم.

از زبان موش خرمای نیرنگباز روسی که هم اکنون برای از سر گذراندن بلای زمینی بزرگ تری نخش جانور خانگی دست آموز لات بی همه چیز «یانکی» را بازی می کند؛ گرچه این بار هم کلاه گشادی سر وی و گروهبندی دیوانسالارش خواهند نهاد:  ب. الف. بزرگمهر   هشتم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴  

همدردی پوتین با ایران پس از حادثه* بندر شهید رجایی

«ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهوری روسیه، در واکنش به حادثه* مرگبار انفجار در بندر شهید رجایی، به رهبر معظم انقلاب، دولت و مردم ایران تسلیت گفت.

در متن این پیام آمده است: «مراتب تسلیت صمیمانه ما را برای جانباختگان و ویرانی‌های گسترده ناشی از انفجار در بندر شهید رجایی بپذیرید و همچنین لطفاً مراتب همدردی و حمایت های ما را به خانواده های جانباختگان این حادثه برسانید. آرزوی شفای عاجل برای همه مجروحان داریم.»

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   هفتم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ (دانسته از  ویرایش بوم بالا خودداری ورزیده ام. ب. الف. بزرگمهر)

* شنگول منگول های مزدور رسانه ای از واژه های «عاغا بزرگ تان» که توده های مردم ایران را به شیوه ی تبار تازی گزیده اش: «عوام النّاس» می بیند و آن ها را خوار و کوچک می شمارد، سود برده و بلای بزرگ و دلخراشی که در آن بویژه کارگران کشته و زخمی شده اند را «حادثه» می خوانی؟! ننگ بر شما! می توانستید چشمان کور شده تان را هم بگذارید که انگار گویی ننه ی مکرمه ی فلان نشانه ی خدا (همانا آیت الله بزبان تازی گَزیده!) درگذشته و به «لِقاء الله» که بگمان جایی میان دو پای الله باشد، پیوسته تا با پاس و سپاس شایسته («تکریم») از آن ها یاد کنید. هان؟! نادرست می گویم؟   ب. الف. بزرگمهر   هشتم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!