«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ فروردین ۲۹, جمعه

گویی بار دیگر آفتاب با درخشش بیش تری خود را نشان می دهد

«آفتاب پرست جامعه جهانی» همین چندی پیش چندین بار با هیاهوی بسیار چیزهایی کم و بیش با این درونمایه بر زبان درازش آورده بود:
سرِ سوزنی مانده تا ایران بمب اتمی بسازد و خواهر مادر «جامعه جهانی» را بگاید!

اینک گویی بار دیگر ابرهای سیاه پراکنده شده و آفتاب با درخشش بیش تری مُهر و نشان خویش را بر «آفتاب پرست جامعه جهانی» نخش کرده است.*

ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۴

* گروسی: دستاوردهای همزیستی آشتی جویانه هسته ای ایران مُهر و نشان خود را بر من نهاد (بجای «تحت تاثیر دستاوردهای صلح آمیز هسته ای ایران قرار گرفتم»)

مدیرکل «بنگاه جهانی انرژی اتمی» پس از گفتگوهای چندساعته با همراهی مهترِ «سازمان انرژی اتمی» از نمایشگاه دستاوردهای صنعت هسته‌ای بازدید کرد.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!