«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ فروردین ۲۱, پنجشنبه

این ها نُخبه نیستند؛ پخمه اند

این ها نُخبه نیستند که آن ها را بکار گیریم؛ شماری پخمه اند که اگر بمانند، وبالِ گردن ما شده و می پوسند. همان به که جاهای دیگر کوچ کنند؛ زمینِ به این بزرگی ...

از زبان ملیجک چاچولباز نظام خرموش پرور:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۴

داده های «مرکز آمار ایران» نشان می‌دهد که در زمستان ۱۴۰۳، سهم انبوه بیکار دانش آموختگانِ «آموزش عالی» از کل بیکاران ۳۸.۹ ٪ بوده است. بر پایه این آمار، نرخ بیکاری در میان زنان درسنجش با مردان و همچنین در شهرها در سنجش با روستاها بالاتر است.

برگرفته از «تلگرام»   ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۴ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!