«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ فروردین ۲۴, یکشنبه

دُم روباه

خرموش های دزد اسلام پیشه و گماشتگان شان در دَم و دستگاه پوشالی ولایت از چند پیش به این سو سخت به ایران و گذشته ی رویهمرفته درخشان و نشانه گذارِ تاریخی آن دلبستگی نشان می دهند. اینکه چنین دلبستگی تا چه اندازه راستین یا دروغین است، بماند؛ به هر رو، آن "دلبستگی" گاه آنچنان با گزافه گویی و گزافه کاری همراه است که از پشتک واروی شان که گاه با برترین در ژیمناست های تراز جهانی برابری می کند، مات می مانی. این هم نمونه ای از دهان «پهلوان بی بخار یزدی» که گفتگوهای آمیخته با «نرمش قهرمانانه» را به «فرهنگ ایرانی» گره زده است.* نمی دانم چرا یاد زبانزد زیبای «از روباه پرسیدند، گواهت کیست؟ گفت دمم!» می افتم.

«پهلوان بی بخار یزدی» درباره ی چگونگی خبرگیری از رسانه ها پس از زمینه چینی های ریشخندآمیزی خوشبختانه دیگر آشکار برای بیشینه مردم ایران، «اصلی‌ترین دستگاه برای ارائه اخبار و اطلاعات در خصوص مذاکرات [وزارت امور خارجه] ...» را سپارش می کند. (همانجا)

ب. الف. بزرگمهر  ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۴

* معاون اول رئیس جمهور: فرهنگ ایرانی نشان داده است اهل گفت وگو و مذاکره هستیم

ـ راهبرد و مواضع جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات کاملاً روشن و مشخص است و در مذاکرات به دنبال حقوق مسلم کشور و مردم عزیز هستیم.

ـ  از نخبگان و رسانه‌ها انتظار داریم برخی تحلیل‌های غیر واقعی را کنار بگذارند که البته باید اخبار این مذاکرات را پیگیری کنند اما گاهی از برخی تحلیل‌ها تعجب می‌کنیم و از این عزیزان درخواست داریم با کمی تامل اخبار را از دستگاه‌های اصلی دریافت کنند.

ـ اصلی‌ترین دستگاه برای ارائه اخبار و اطلاعات در خصوص مذاکرات وزارت امور خارجه است که مرجع اصلی مذاکره است و بر اساس اخباری از این مرجع رسمی می‌توانند تحلیل کنند و به تیم مذاکره کننده در دفاع از حقوق ملت کمک کنند که ابتدایی‌ترین حقوق ملت رفع تحریم‌های ظالمانه است.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزیده گزارش نداشتم. برجسته نمایی های درون بوم از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!