«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲, سه‌شنبه

مگر این سه جان شیفته، هیزمِ تری به شما فروخته اند که چشم دیدن شان را ندارید؟

مگر این سه جان شیفته، خدای نکرده، آسیبی به گاو و گوسپندانِ خوب پروار شده تان رسانده اند که چشم دیدن شان را ندارید؟ مگر زبانم لال، استغفرلله هیزمِ تری به شما فروخته اند که «دادگاه عدل الهی» تان، هر سه را سزاوار بدار آویختن شناخته است؟! یا شاید، آنگونه که تاریخ هنوز نه چندان کهنه ی قاجار و پهلوی که دنباله ی آن تاکنون نیز کشیده و نیرومندتر نیز شده گواه است، باز هم پای خداوندان انگلیسی و دَم و دستگاه همچنان دراز و پهن «فراماسونی» شان در کار است؟

ب. الف. بزرگمهر   دوم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ 

***

پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی را آزاد کنید

اتحادیه‌های بزرگ کارگری ایتالیا طی نامه ای به سفیر جمهوری اسلامي، خواستار آزادی پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی شدند.

دبیرخانه‌های ملی اتحادیه‌های کارگری CGIL، CISL و UIL ایتالیا در نامه‌ای به محمد صبوری، سفیر جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا خواستار آزادی پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی شده‌اند. این درخواست به نمایندگی از سوی زنان این سه سازمان بزرگ کارگری ایتالیا مطرح شده است. در این نامه یادآوری شده که این سه زن به دلیل فعالیت‌هایشان بازداشت، شکنجه  و در یک روند دادرسی ناعادلانه محکوم شده‌ و اکنون تحت شرایط بسیار سختی در زندان نگهداری می‌شوند.

 در بخشی از این نامه آمده است:
«توقف اعدام‌ها، لغو محکومیت‌ها و آزادیپخشان عزیزی، وریشه مرادی ،شریفه محمدی وسایر زندانیان سیاسی،مدنی،کارگری،  همچنین رعایت آزادی‌های سندیکایی، سیاسی و مذهبی، برای ما ـ و امیدوارم برای شما نیز ـ گامی مهم در جهت بهبود روابط بین ملت‌ها و کشورها باشد.»

برگرفته از «تلگرام»   یکم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!