مگر این سه جان شیفته، خدای نکرده، آسیبی به گاو و گوسپندانِ خوب پروار شده تان رسانده اند که چشم دیدن شان را ندارید؟ مگر زبانم لال، استغفرلله هیزمِ تری به شما فروخته اند که «دادگاه عدل الهی» تان، هر سه را سزاوار بدار آویختن شناخته است؟! یا شاید، آنگونه که تاریخ هنوز نه چندان کهنه ی قاجار و پهلوی که دنباله ی آن تاکنون نیز کشیده و نیرومندتر نیز شده گواه است، باز هم پای خداوندان انگلیسی و دَم و دستگاه همچنان دراز و پهن «فراماسونی» شان در کار است؟
ب. الف. بزرگمهر دوم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴
***
پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی را آزاد کنید
اتحادیههای بزرگ کارگری ایتالیا طی نامه ای به سفیر جمهوری اسلامي، خواستار آزادی پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی شدند.
دبیرخانههای ملی اتحادیههای کارگری CGIL، CISL و UIL ایتالیا در نامهای به محمد صبوری، سفیر جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا خواستار آزادی پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی شدهاند. این درخواست به نمایندگی از سوی زنان این سه سازمان بزرگ کارگری ایتالیا مطرح شده است. در این نامه یادآوری شده که این سه زن به دلیل فعالیتهایشان بازداشت، شکنجه و در یک روند دادرسی ناعادلانه محکوم شده و اکنون تحت شرایط بسیار سختی در زندان نگهداری میشوند.
«توقف اعدامها، لغو محکومیتها و آزادی پخشان عزیزی، وریشه مرادی ،شریفه محمدی
وسایر زندانیان سیاسی،مدنی،کارگری، همچنین رعایت
آزادیهای سندیکایی، سیاسی و مذهبی، برای ما ـ و امیدوارم برای شما نیز ـ گامی مهم
در جهت بهبود روابط بین ملتها و کشورها باشد.»
برگرفته از «تلگرام» یکم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر