«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ فروردین ۲۷, چهارشنبه

ما باید چون مرغ ماهیخوار همه شان را به چینه دان منقارمان بکشیم

«تامی بروس»، مرغ ماهیخوار* سخنگوی وزارت کار و بار برونمرزی «یانکی» ها، روز سه‌شنبه ۲۶ فروردین ماه در نشست آگاهی رسانی (خبری) خود گفت که ایران نباید برنامه توانمند سازی (غنی‌سازی) اورانیوم داشته باشد: «وزیر کار و بار برونمرزی، همچنانکه مِهتَر جمهور و همینگونه فرستاده اش [«استیو ویتکاف»] بروشنی بر آن پافشرده اند، ایران نمی‌تواند جنگ ابزار هسته‌ای یا برنامه توانمند سازی داشته باشد.»** ما باید چون مرغ ماهیخوار در همان نخستین نُک، همه شان را به چینه دان منقارمان بکشیم؛ تنها با یک دشواری کم و بیش بزرگ روبروییم که شاید مِهتَر جمهور دلبندمان بتواند برای آن چاره اندیشی کند:
شمار بسیاری از آن ها دستارهای ۱۰ ـ ۱۵ متری بسر دارند که می تواند خفه مان کند یا در خوش بینانه ترین گزینه، گلوگیر شویم.

از زبان این مرغ ماهیخوارِ سخنگو:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۴

* در اینجا بجای توتی

** بنیاد داده ها برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  به تاریخ ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۴ با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!