«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲, سه‌شنبه

ننگ و نفرت ابدی بر شما که تبهکاری های بزرگِ ۱۴۰۰ سال پیش تازیان در میهن مان را پی می گیرید!

ننگ و نفرت ابدی بر شما که تبهکاری های بزرگ تازیانِ ۱۴۰۰ سال پیش در میهن مان را پی می گیرید! سرنگونی تان دیگر چندان دور از دسترس نیست و بی هیچ گمان و گفتگو تاوان همه ی آنچه کرده اید را حتا اگر به دورافتاده ترین آبخست های جهان پناه ببرید، پس خواهید داد.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   دوم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴ 

***

پرخاش خانواده‌های زندانیان سیاسی دادباخته به نابودی در برابر زندان اوین

خانواده‌های زندانیان سیاسی، خواهان لغو حکم عزیزانشان و لغو محدودیت تماس و استفاده از کارت بانکی برای زندانیان شدند.

روز سه شنبه دوم اردیبهشت ۱۴۰۴،خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام برای چندمین هفته در مقابل زندان اوین تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها با در دست داشتن عکس فرزندانشان خواستار لغو حکم اعدام و رفع محدودیت‌های آنها شدند.

خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام عکس فرزندانشان و دست نوشته‌های نه به اعدام و لغو حکم اعدام را در دست داشتند. آنها همچنین با صدای بلند خواهان لغو حکم عزیزانشان و لغو محدودیت تماس و استفاده از کارت بانکی برای زندانیان شدند.

زندانیان سیاسی محکوم به اعدام پویا قبادی، شاهرخ دانشورکار، وحید بنی عامریان، محمد تقوی و بابک علیپور، پس از مقاومت برای انتقال به زندان قزلحصار با انواع محدودیتها از جمله قطع تماس، قطع کارت بانکی و تهدید به ورود گارد زندان و خشونت فیزیکی تحت فشار قرار گرفته اند.

برگرفته از «تلگرام»  دوم اردی بهشت ماه ۱۴۰۴

ویدئوی پیوست: ننگ و نفرت ابدی بر شما که تبهکاری های بزرگِ ۱۴۰۰ سال پیش تازیان در میهن مان را پی می گیرید



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!