«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آبان ۱۸, شنبه

... اگر پلنگ از میان رفت، دیگر این کوه پلنگ ندارد!


دامدار لرستانی به پلنگی که چهل بزش را درید، شلیک نکرد

چندی پیش یک پلنگ با یورش به یک گله دام اهلی در منطقه ی هشتادپهلوی لرستان شمار بسیاری بز اهلی را درید؛ اما دامدار لرستانی با آنکه زیان سنگینی به دام هایش وارد شده بود و تفنگی نیز  داشت، آسیبی به پلنگ وارد نکرد و به جای آن، همان شب با محیط بان منطقه تماس گرفت و فردا هم همراه با وی و کارشناس اداره به محل رفتند؛ عکس گرفتند و شمار دام های از میان رفته شمارش شد و پرونده ای باز شد تا زیانش را دریافت کند.

نوروز حیدری، دامدار لرستانی در پاسخ به خبرنگاری که از او درباره ی شلیک نکردن به پلنگ پرسیده بود، گفت:
«خداوند به ما برکت می دهد؛ هر سال بزغاله ها و بره های جدید متولد میشن و دام های ما دوباره زیاد میشه؛ اما اگر پلنگ از بین رفت، دیگر این کوه پلنگ ندارد.»

قابل توجه آن نماینده مجلسی که فرهنگ لُر را با چماق بازگو نموده بود، این دامدار نماینده ی  مردمی است که از چنین فرهنگی برخوردار است!

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب؛ عنوان نیز از آنِ من است.     ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!