«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آذر ۶, چهارشنبه

آیا اینها نمایندگان مردم ایرانند؟ ـ بازانتشار


بعد از این بر وطن و بوم و برش باید رید
به چنین مجلس و بر کر و فرش باید رید
به حقیقت در عدل ار در این بام و بر است
به چنین عدل و به دیوار و درش باید رید
آنکه بگرفته از او تا کمر ایران گه
به مکافات الی تا کمرش باید رید
رهبر ملت ایران اگر این بی پدر است
به چنین ملت و روح رهبرش باید رید
... 
...
این حرارت که به خود اکبر رفسنجان داد
تا که خاموش شود بر شررش باید رید
...
...
آن دهستانی بی مدرک تحمیلی لر
از توک پاش الی مغز سرش باید رید
گر ندارد ضرر و نفع همان حزب کذا
بهر این ملک به نفع و ضررش باید رید
گر رود تازی دیندار به مجلس گاهی
احتراما بسر رهگذرش باید رید 

تارنگاشت «خبر آنلاین»، گزارشی با عنوان «رای مجلس به افزایش سهام ایران در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول» منتشر کرده که باورکردنی نیست. آن را می شد با آنچه که به پیروی از یکی از لوس بازی های رایج در باخترزمین به نام «دروغ اول آوریل»، «دروغ روز ١٣» نامیده اند، پنداشت؛ ولی دروغی در کار نیست. نمایندگان مجلس دست نشانده و سر سپرده ی واپسگرایان درون و بهره کشان برون به سرکردگی «شیطان بزرگ» به افزایش سهام مالی کشورمان در «بانک جهانی» و «صندوق بین المللی پول» رای داده اند؛ آنهم در شرایطی که هر آن امکان درگیر شدن در جنگی ویرانگر میهن مان را به تکه تکه شدن و نابودی تهدید می کند.

این نمایندگان دروغین ملت ایران نیک می دانند ـ و نمی توانند ندانند! ـ که با آغاز درگیری نظامی با کشورهای امپریالیستی، یکی از نخستین اقدامات این کشورها بلوکه کردن و بالاکشیدن سپرده های مالی مردم ایران در نهادهای امپریالیستی یاد شده خواهد بود. با این همه به زیان منافع ملی ایران چنین رایی داده اند.

از زبان رییس پیشین «کمیسیون اقتصادی مجلس» که به گمانم جدول ضرب را نیز بلد نباشد، روشن می شود که آقایان «... بعد از انقلاب هم ٢ میلیارد و ٢٠٠ میلیون وام ... و بیش از ٩ میلیون دلار کمکهای مجانی ...» از نهادهای امپریالیستی ستانده اند. آیا براستی کشورمان به این وام ها و کمک ها نیاز داشته است یا آنکه از این راه تنها دروازه های اقتصاد ایران به روی آن نهادها گشوده شده و آن وام ها و کمک ها نیز به جیب یک مشت دزد بی همه چیز اسلام پناه رفته است؟

رای آنها به نمایندگی از سوی مردم ایران چه آرشی دارد؟ نخستین و مهم ترین آرش آن، عقب نشینی بزرگ دیگری است که از رژیم وامانده و تبهکار حاکم بر میهن مان در برابر امپریالیست ها سر زده است. بی دلیل نیست که از چند ماه گذشته به این سو، سازشکاران و خیانتکاران به منافع ملی ایران و حتا دزدها و تاراجگران فراری به کشورهای باختری، جان تازه ای گرفته و سر و کله شان دوباره پیدا شده تا شاید واپسین "گل"های خود را به سر مردم تیره روز ایران بزنند.

ب. الف. بزرگمهر     ١۵ فروردین ماه ١٣٩١


* سروده ی زنده یاد میرزاده ی عشقی را تا اندازه ای درخور روزگار کنونی دستکاری کرده ام. می پندارم که روان آن زنده یاد نه تنها از چنین دستبردی آزرده نیست که خرسند و شاد نیز شده باشد! در این سروده، جای واژه ی «لُر» می توان هر دزد و ناکس دیگری برآمده از هر خلق دیگری نیز گذاشت و «در مثل مناقشه نیست».

||||||||||||||||

رای مجلس به افزایش سهام ایران در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول

بازار مالی ـ نمایندگان مجلس با پیشنهاد دولت برای افزایش سهام ایران در بخشی از بانک جهانی موافقت کردند.

به گزارش خبرآنلاین، این تصمیم در راستای بررسی لایحه اجازه افزایش سرمایه ایران در بانک ترمیم و توسعه که بخشی از بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است، اخذ شد. در مذاکرات نمایندگان مشخص شد که ایران در حال حاضر ١۷۵ میلیون دلار در این بانک سرمایه گذاری کرده است و دولت خواستار افزایش ۷٨ میلیون و ۵١ هزار دلاری سرمایه ایران در این بانک شده بود.

نادر قاضی پور نماینده ارومیه از مخالفان این لایحه بود که می گفت:
ما که هر روز از سوی مجامع بین المللی و غربی تحریم میشویم. بانک جهانی هم عامل غرب برای اجرای این تحریمهاست. چرا باید پول بیت المال را به آنها بدهیم؟ تا کنون چقدر از بانک جهانی وام گرفته ایم؟ برای چه طرحهایی؟ ... این نماینده اصولگرا با تاکید بر اینکه افزایش سهام در بانک جهانی، هیچ فایده ای برای ما ندارد، ادامه داد: دولت از میزان سرمایه گذاری و وامهای دریافتی از این بانک گزارش بدهد. وقتی نمایندگان هیچ اطلاع دقیقی از عملکرد دولت در این زمینه ندارند، چطور درباره آن تصمیم گیری کنند؟ ...

اما غلامرضا مصباحی مقدم رئیس کمیسیون هدفمند کردن یارانه ها در موافقت با این لایحه از بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به عنوان دو نهاد بین المللی واقع در واشنگتن یاد کرد و افزود:
کشورها بسته به سهامی که در این دو نهاد دارند، حق رای خواهند داشت. در حال حاضر ایران ١۷۵ میلیون دلار سهام در این بانک دارد. سهام ما قبل از انقلاب بیشتر بوده و یک میلیارد و دویست میلیون به ایران وام دادند. بعد از انقلاب هم ٢ میلیارد و ٢٠٠ میلیون وام دیگر گرفته ایم. هرچند که رویکرد آنها به ایران بسته به سیاستهای آمریکا در قبال ایران است، اما برای استفاده از این ظرفیت باید در آنجا حضور داشته باشیم.

رییس سابق کمیسیون اقتصادی افزود:
بیش از ٩ میلیون دلار کمکهای مجانی به ایران کرده اند؛ اما در شرایطی هم کمک نکرده اند. اما نباید تریبونمان را در آنجا از دست بدهیم. مثل اینکه حضورمان در سازمان ملل را حفظ میکنیم تا مخاطبان جهانی داشته باشیم. در این مراکز جهانی، علیه ایران موضع گیریهایی میشود و ما باید نماینده داشته باشیم تا از خودمان دفاع کنیم.

نماینده دولت در دفاع از این طرح، از تلاش دشمن برای به حاشیه راندن ایران در مجامع بین المللی یاد کرد و از لزوم پررنگ کردن نقش ایران در این مجامع سخن گفت که نمونه آن حضور رئیس جمهور در تمامی اجلاسیه های سازمان ملل است. او این حضور را فرصتی مغتنم برای ارائه دیدگاههای ایران و مقابله با زیاده خواهی های آمریکا خواند و افزود:
بانک جهانی یکی از فرصتهای مغتنمی است که ایران میتواند مقاصد و اهدافش را در آن دنبال کند.

نماینده دولت با اشاره به حضور بیش از ٦٠ ساله ایران در این بانک جهانی، گفت:
ایران در قالب گروه کشورهای EB16 (شامل پاکستان، مراکش، افغانستان، تونس و غنا) عضو بانک جهانی است و باید سهام مان را متناسب با مصوبه شورای حکام افزایش دهیم تا جایگاه مان در مدیریت اجرایی این بانک حفظ شود.

نهایتا هم مجلس به این لایحه رای داد تا سهام ایران به میزان ۷٨ میلیون دلار در بانک جهانی افزایش یابد.

«خبر آنلاین»              ١۵/١/١٣٩١

این گزارش را اندکی ویرایش و نیز پیرایش نموده ام. برجسته نمایی ها از اینجانب است.      ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!