«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آبان ۲۲, چهارشنبه

شعارهای میان تهی، اینچنین در کردار آزموده می شوند!

دوصد گفته، چون نیم کردار نیست!

آقای روحانی! هفت دهم درصد رای بیشتر، مجوز کوچک شمردن نیمی از مردم ایران نیست!

حضور رییس جمهور در مجلس شورای اسلامی در پشتیبانی از وزیر پیشنهادی «ورزش و جوانان»، اگرچه حاشیه های گوناگونی داشت، اما بخش هایی از گفته های تلخ آقای روحانی درباره ی نزدیک به نیمی از مردم ایران، واکنش های پرشماری در افکار عمومی در پی داشته است.

به گزارش رجانیوز، در حالیکه رییس جمهور پس از انتخابات اعلام کرد، من رییس جمهور همه ی مردم ایران هستم و کوشید تا فضای چندقطبی اجتماعی در کشور را بگونه ای پوشش دهد، شوربختانه روز گذشته در بخشی از گفته های خود در مجلس در سخنانی که بیشتر مانند یک سخنرانی انتخاباتی بود، در تفسیر انتخابات ۲۴ خرداد ماه [گذشته]، سخنانی را در میان نهاد که کوچک شمردن نزدیک به ۵۰ درصد رای دهندگانی بود که به او رای نداده بودند. آقای روحانی در مجلس گفت:
«مردم در ۲۴ خرداد به افراط و تفریط، به خشونت، خودرأیی، تک‌رأیی، عدم مشورت، عدم تدبیر، رأی نه دادند و به اعتدال، تدبیر، عقلانیت، رأی آری دادند.»

این گفته های شگفت انگیز در حالی برای چندمین بار از سوی آقای روحانی در ماه های گذشته پی گرفته شده که وی تنها با کمتر از ۳۰۰ هزار رای [بیش تر] در سراسر کشور (هفت دهم درصد آرای شرکت کنندگان در انتخابات) به پیروزی در انتخابات دست یافت و ۴۹/۳ درصد از مردم که نزدیک به نیمی از شرکت کنندگان در انتخابات را دربرمی گیرد به آقای روحانی رای نداده بودند.

با این همه، آرش سخن رییس جمهور این است که نزدیک به نیمی از مردم کشور به دنبال تندروی، کوتاهی در کار، درشتی، خودرایی، تک رایی، رای زنی نکردن و بی فرجام نگری بوده اند! و تنها کسانی که به وی رای داده اند، میانه رو و دارای ویژگی های پسندیده هستند!

به نظر می رسد، هم اندیشی های ناراست پیرامونیان رییس جمهور و تحلیل های نادرست خودِ آقای روحانی به آنجا انجامیده تا وی با در میان نهادن چندباره ی چنین دیدگاه نادرستی در چند ماه گذشته، گزینش نیمی از مردم کشور را در کردار به چالش بکشد و با خوارشمردن آنها، تنها به پاسداشت هواداران خود بپردازد.

از سوی دیگر، این گفته های رییس جمهور در شرایطی به میان می آید که برخلاف رییس های جمهور پیشین (احمدی نژاد و خاتمی) که حتا با شمارش واجدین شرایطی که در انتخابات [آن دوره ها] شرکت نکرده بودند نیز بیشینه رای مردم ایران را از آن خود نموده بودند، رییس جمهور کنونی از این ویژگی برخوردار نیست و با شمارش همه ی واجدان شرایط انتخابات ۲۴ خرداد [گذشته] (چه آن هایی که رای دادند و چه آنهایی که رای ندادند)، کمتر از ۴۰ درصد آرای کل واجدان شرایط را بدست آورده است.

روشن نیست نزدیک به نیمی از مردم شرکت کننده در انتخابات که به هر انگیزه ای به کسی جز رییس جمهور کنونی رای داده اند، از چه رو، تندرو، کارشکن، درشتگو، خودرای و ... نامیده می شوند؟!
...

رجانیوز:
http://rajanews.com/detail.asp?id=173512

این نوشتار از سوی اینجانب، پارسی نویسی و ویرایش شده و همچنین بند پایانی آن را پیراسته ام. عنوان، زیرعنوان و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.     ب. الف. بزرگمهر
 
پی نوشت:
 
با نادیده گرفتن حتا همه ی آن چیزهای درستی که در نوشتار بالا به میان آمده، این نکته نیز شایان باریک بینی است که «آخوند ریش حنایی» با کمی بیش از هفت دهم درصد بیش از حد نصاب بایسته ی آرای مردم برای گزینش قطعی در همان دور نخست به جایگاه ریاست جمهوری (بخوان: کارگزار خیمه و خرگاه رهبری!) دست یافته که در سنجش با دوره های پیشین از دیدگاه آماری، گواه نیرومند دیگری بر دستکاری گزینش ناچار میان «روباه حنایی دستار به سر» و شماری «سگ زرد پشم و پیله ریخته ی بی دستار» در شرایطی است که توده های مردم از نابسامانی اجتماعی ـ اقتصادی و دروغ و فریب مشتی شغاره* ی شکمباره و دزد به جان آمده بودند. در چنین شرایط از پیش آماده شده ای، رژیم تبهکار جمهوری اسلامی، «آخوند ریش حنایی» را به ریش مردم بست تا همان سیاست های ایران برانداز پیشین و پیگیری دستورهای نهادها و بنگاه های بزرگ اقتصاد امپریالیستی را پی گیرد؛ روندی که بیگمان نه تنها سرنگونی این رژیم پلید که بیم تکه تکه شدن ایران زمین را افزایشی چشمگیر بخشیده است؛ و آن فرومایگان و سرسپردگان فرومایه ترشان، دانسته یا از روی نادانی، همچنان شعار «زنده باد هویج!» را سر می دهند!
 
ب. الف. بزرگمهر    ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۲
 
* شغاره، پستاندار کوچک گوشتخواری است که پاهایی کوتاه و کالبدی خپل دارد. از پشم بسیار زبر این جانور، فرچه و قلم مو می سازند.
 
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!