«خداوندا مستضعفین کشورم را به لبنان و سوریه و فلسطین منتقل کن تا از کمک های ما بهره مند شوند.»
می نویسم:
البته روشن نیست که این آقایان به مردم پلستین و سوریه و
لبنان تا چه اندازه کمک نموده اند. تا آنجا که من می دانم: هیچ! دروغی بیشرمانه.
آن ها به گروه های ساز وبرگ یافته به سلاح و در جهت نظریات خود کمک کرده و می کنند
و این دربرگیرنده ی همه جاست؛ نه تنها آنجا! گروه هایی که گاه از دست شان دررفته و
همان پول ها و ساز وبرگ های تامین شده از بودجه ی ملت ایران را بر ضد خود آقایان
بکار گرفته اند. نمونه های چندی در این باره وجود دارد که آقایان آن ها را به مردم
نمی گویند؛ چون مایه ی آبروریزی است؛ از آن ها مهم تر و گسترده تر و پردامنه تر،
کمک هایی است که در یوگسلاوی پیشین، افغانستان، عراق و شاید جاهای دیگر به «شیطان
بزرگ» و نیروهای نظامی آن نموده اند. هیچ کشوری در منطقه و جهان به اندازه ی رژیم
جمهوری اسلامی، تبهکار و دروغگو و دورو نیست؛ زیرا درست همان هنگامی که چنین کمک
هایی به «یانکی» ها می نمودند (به انگیزه های آن در اینجا نمی پردازم) در نماز
جمعه ها و سخنرانی ها «مرگ بر آمریکا» سر می دادند و مردم را می فریفتند؛ کاری که
هنوز نیز پی گرفته می شود و رو به پایان دارد.
با این همه، نوشته ی بالای تصویر از طنزی نیرومند و درست
درباره ی مردمی که به لطف آقایان به تنگدستی و تیره روزی دچار شده اند، برخوردار
است.
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ مهر ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر