«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ فروردین ۱۱, پنجشنبه

اکنون و در آینده یا مرگ است یا سوسیالیسم! ـ بازپخشش

به گفته ی «صندوق جهانی پول»، اقتصاد چین، امروز دو سال زودتر از هنگام پیش بینی شده ی آن در سال ۲۰۱۶ به جایگاه «اقتصاد نخست» جهان فرارویید و اقتصاد نیرومندترین کشور امپریالیستی جهان: ایالات متحد را که از بیش از ۱۴۰ سال پیش تاکنون از چنین جایگاهی برخوردار بود، پشت سر نهاد و من بار دیگر یادآوری کوتاه سال ها پیش خودم در آن نشست را به یاد آوردم که رشد اقتصادی بالا، بخودی خود، نشانه ای از پیشرفت سوسیالیسم در آن کشور و هیچ کشور دیگری نیست؛ آن یادآوری کوتاه و بجا با واکنش یکی از آدم های کم دانش و دنباله رو از آن نمونه ها که همواره در این یا آن حزب یا سازمان سیاسی چپ با مدیریت غیرعلمی و ناسازگار با «مرکزیت دمکراتیک»، جایی خوش برای خود می یابند و سال ها در آنجا لانه می گزینند، روبرو شد* که به دلیل کمبود زمان بسنده، پیِ آن را نگرفتم.

همین چند روز پیش، نمونه ساعتی از چین در «گوگل پلاس» دیدم که اگر ساختگی نباشد، نموداری از شیوه ی نگرش سوداگرانه ی سرمایه داری رویش یافته ی چینی است و کاری نیز به این ندارد که چنین ساعتی آذین بخشِ (!) دست یک کلُه خر «داعشی» شود یا فلان کودنِ شیعه مذهب که در جهانی با شتاب سرسام آور دانش ها و فن آوری های نوین، هنوز با گواه گرفتن خوابنمایی ها یا داستان های برگرفته از پیامبر و این یا آن امام در پی پایوریِ برتری کیش خود بر آن یکیست از آن سود جوید! شیوه ی نگرشی که چنانچه کمی بیش تر رویش یافته، ریش و سبیل درآورد، بنیاد هرچه اندیشه ی کمونیستی و آنچه هنوز نمودار بازمانده ی نیمه جانی از سوسیالیسم در آن کشور است را از ریشه در آورده، دور خواهد ریخت؛ گرچه، این نیز بماند که پندار خامِ جایگزینیِ امپریالیست های کهنه کار اروپایی و یانکی که برخی چپ ها نیز دورنمای آن را می بینند به گور خواهند سپرد. چنین دوره ای در تاریخ برای همیشه سپری شده است. **

اکنون و در آینده یا مرگ است یا سوسیالیسم!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ مهر ماه ۱۳۹۳


* «... چين کشوری سوسياليستی است ... حزب کمونيست در آنجا حاکميت دارد و همه چيز را زير نظر دارد ... عنوان رسمی اين کشور: جمهوری خلق چين است ...» از نوشتار «چند نکته در مورد چین»، ب. الف. بزرگمهر، ۲۵ مهر ۱۳۸۷، بازانتشار چهارم:
https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/05/blog-post_5.html

** «دیواری به نام «حدّ» و برخی چشم اندازهای آینده»، ب. الف. بزرگمهر، ۲۳ شهریور ماه ۱۳۹۳
https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/09/blog-post_65.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!