گفته ی دستیار پوتین،* را که دیدم، باری دیگر «یکی از واپسینِ پرده های فیلم زیبا و ماندگار: «دوران نوین» (نامور به «عصر جدید») از هنرمند جاودانه ی نمایش و سینمای جهان: «چارلی چاپلین» جلوی دیدگانم پدیدار شد که پیرمردی، بیش از یک ساعت چشم براه خوراک اردک سرخ شده (سوخاری) که سپارش داده، نشسته و دیگر داد و فریادش بلند شده و «گارسونِ» چُلمن (همانا چارلی!) با اردک سرخ شده در میان انبوه زن و مردی که با آهنگی تند در میان پای می کوبند و دست می افشانند، گیر کرده، گاه به وی نزدیک و گاه دور می شود و در فرجامِ کار نیز پس از چند بار دست به دست شدنِ اردک میان گروه تلخکان، آنگاه که آهنگ پایان می یابد، نشانی از آن در سینی نیست و بجای آن از تنها سوراخ خویش بر شاخه ای از لوسترِ میان سالن آویخته است.»**
اینک که روشن شده که «نشان و مژدگانیِ نوبل» که در بنیاد خود،
دستکم در زمینه ی هازمانی ـ سیاسی، چیزی چندان برجسته نیز نیست را به کسی دیگر
داده اند، خرسند شدم که این لات بی همه چیز با ده ها پرونده ی بزهکاری و
کلاهبرداری و ... همچنان گشوده در «ایالات متحد» و از آن برجسته تر، کوشش جانکاه برای
جنگ افروزی و دست درازی به سرزمین های دیگر، نه تنها از دریافت این قاقا لی لی بی بهره
ماند که دماغ و کونش با هم یکجا سوخت.
ب. الف. بزرگمهر ١٨ مهر ماه ١٤٠٤
پی نوشت:
* روسیه
از ترامپ برای «نشان و مژدگانیِ نوبل» پشتیبانی میکند ـ دستیار پوتین: «یوری اوشاکوف»
(«آرتی» ١٨ مهر ماه ١٤٠٤)
** «جای
اردک سوخاری، همانجا بهتر است؛ برای دهان شما گُنده است ...» ب. الف. بزرگمهر ۲۸ اَمرداد ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر