«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ آبان ۴, یکشنبه

نخیر، همینجوری هست؛ مردک همه چیز دان

از چای دبش تا برنج دبش

حضرت کیر خر! فرموده بودی:
«... در نظام اسلامی به‌هیچوجه اینجوری نیست؛ سرمایه محکوم نیست؛ سوء استفاده‌ی از سرمایه محکوم است. نمی شود هم کسی بگوید آقا سرمایه، طبیعتش سوء استفاده است. نخیر، اینجوری نیست. می توان با مقررات درست، با مدیریت صحیح، سرمایه را در جهت درستی هدایت کرد و راه برد. بنابراین، آنچه که ما در سیاستهای اصل ۴۴ مطرح کردیم، به‌هیچوجه با اقتصاد عدالت ‌محور منافاتی ندارد؛ بلکه به یک معنا مکمل و متمم آن است.»١

به گفته های یکی از هموندانِ «نمایندگی اُتاک ِبازرگانی» در ویدئوی پیوست گوش فرا بده تا ببینی آن سرمایه داری که از آن پشتیبانی می کردی و هنوز هم می کنی، تنها در یک نمونه از کالاها، آنهم نه در «اختساد نامور به بالادستی» که در «اختساد پایین دستی»، چگونه پوست توده های مردم ایران را می کَنند. بهانه هم نتراش که ما به ریز و شپش کارها یا باریک تر بگویم: کارهای ریز و شپش، کاری نداریم ... این خورد و خوراک ناچیز مردمی بجان آمده است که تو الدنگِ نادان تر از «لویی شانزدهم»٢ چیزی در این مایه خواهی گفت:
بگذار جان شان درآید! اینجوری نیست که می میرند، نه! از بهشت زمینی ولایت مان به بهشت آسمانی پر می کشند تا دیگر برای هر ریز و شپشی جوش نزنند.

ب. الف. بزرگمهر   چهارم آبان ماه ١۴٠۴

پی نوشت: 

١  ـ «سعی کنیم نگاه سوسیالیستی و مارکسیستی بر تفکر اقتصادی ما غلبه پیدا نکند. آنها نگاه شان نگاه دیگری است. در نظام سوسیالیستی، نفس سرمایه محکوم است؛ در نظام اسلامی به‌هیچ‌وجه اینجوری نیست؛ سرمایه محکوم نیست؛ سوء استفاده‌ی از سرمایه محکوم است. نمی شود هم کسی بگوید آقا سرمایه، طبیعتش سوء استفاده است. نخیر، اینجوری نیست. می توان با مقررات درست، با مدیریت صحیح، سرمایه را در جهت درستی هدایت کرد و راه برد. بنابراین، آنچه که ما در سیاستهای اصل ۴۴ مطرح کردیم، به‌هیچوجه با اقتصاد عدالت ‌محور منافاتی ندارد؛ بلکه به یک معنا مکمل و متمم آن است.» «بیانات در دیدار دانشجویان»، ۱۶ امرداد ماه ۱۳۹۱ 

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=20686

٢ ـ  «... وقتی بهش [«لویی شانزدهم»] گفتند: مردم نان ندارند و دسته دسته از گرسنگی دارند می میرند، گفت: خو! شیرینی بخورند!» برگرفته از یادداشت «نمی دانم چرا ...»  ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ آبان ماه ۱۳۹۲

https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/11/blog-post_4219.html

ویدئوی پیوست: نخیر، همینجوری هست؛ مردک همه چیز دان




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!