«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ خرداد ۱۱, سه‌شنبه

آیا در این باره که به کُس و کون رهسپاران دینی ایرانی کاری نداشته باشند، سخنی به میان آمد؟

سخنگوی «وزارت امور خبرچینی یانکی ها در ایران» درباره ی واپسین دگرگونی های هماوند با گفتگو با عربستان گفت:
«هیچگاه مرسوم نیست جزئیات مذاکرات پیش از حصول توافق در رسانه‌ها مطرح شود. گفت‌و‌گوها در فضای سازنده‌ای در حال پیشرفت است و امیدواریم که بتوانیم به نتیجه سازنده‌ای برسیم.»۱ 

وی در پاسخ به این پرسش که آیا برنامه‌ای برای گسیل (اعزام) رهسپاران دینی (زائران) به «حج» امسال دارید، گفت:
«بله در حال رایزنی هستیم و باید ببینیم نتیجه چه خواهد بود.»۲

چنانچه از وی پرسیده می شد: آیا در این باره که به کُس و کونِ رهسپاران دینی (زائران) ایرانی کاری نداشته باشند و از زن رُبایی و بچه بازی خودداری کنند نیز سخنی به میان آمد، بگمان بسیار چنین پاسخ می داد:
این ها مسائل خصوصی است؛ هیچگاه مرسوم نیست جزئیات مذاکرات در رسانه‌ها مطرح شود.۳ گفت‌و‌گوها در فضای سازنده‌ای در حال پیشرفت است. باید ببینیم چه خواهد شد ...۴

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ خرداد ماه ۱۴۰۰

پی نوشت:

۱ ـ از گفته های «خرگوش دلاور نظام» در نشستی خبری، برگرفته از «ایلنا» دهم خرداد ماه ۱۴۰۰

۲ ـ همانجا

۳ ـ ... و درباره ی کلیات نیز همین بس که «در حال رایزنی هستیم ...» با این همه از اینکه تشریف آورده اید اینجا که از زبان خودم بشنوید، قدم تان روی چشم! خدا عمرتان بدهد.

۴ ـ نکته ی چشمگیر در گفته های این خرگوش که تنها گزیده ای از آن را آوردم و نیز دیگر دست اندرکارانِ آن وزارت خبرچینی و  برخی دیگر از پادوهای نظام خرموش پرور، پریدن سه واژه ی کلیدی نوک زبان همه ی اسلام پیشگان: «الحمدلله، انشاء الله و ماشاء الله» از چندی پیش به این سوست؛ نشانه ای از رستگاری بیش از اندازه؟! بگمان بسیار بله. خدایا ما را در پناه «شیطان بزرگ» از جمیع بلاهای زمینی و آسمانی محفوظ بفرما!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!